Участник:Sergey kudryavtsev/Латинский/De Aenea
De Aenea[править]
Poetae Graecorum et Romanorum antiqui multas fabulas de deis deabusque, de claris et egregiis viris, qui antiquitus deorum filii putantur, de egregiis factis ac gestis eorum in libris suis narrant. Praecipue nota est fabula de bello inter Graecos et Troianos gesto. Id bellum Troianum appellatum est. Fabula de bello Troiano ab Homero, praeclaro Graecorum poeta, in libris, qui «Ilias» et «Odyssea» inscribuntur, narrata est.
Non solum a Graecorum poetis, sed etiam Romanorum clara belli Troiani gesta memoriae prodita sunt. Publius quidem Vergilius Maro, praeclarus poeta Romanorum, in libro suo, qui «Aeneis» inscribitur, de Aenea eiusque gestis narrat.
Nam egregium virum Troianum, Aenean nomine, filium ipsius Veneris deae, post Troiam a Graecis captam et deletam Troiae ab oris fato profugum in Italiam venisse narrat. Multum illum terra marique deorum imperio iactatum esse dicit, multaque mala eum passum in bello ob iram Iunonis, deae saevae, populo Troiano inimicae. Nam fato destinatum est Troianos cum Aenea in Italiam venturos esse et ibi ab illis oppidum novum et regnum conditum iri. Hoc regina deorum timet ideoque Troianos ab Italia semper arcet. Ex Vergilii libris scire possumus Aenean cum sociis suis in Italiam tamen venisse et ibi inter eos et Latinos, antiquae Italiae incolas, bellum ortum esse. Notum est eo bello Latinos a Troianis victos esse. Tum Troiani oppidum novum, quod Lavinium appellatum est, condunt. Post multos annos Iulus, Aeneae filius, aliud oppidum, Albam Longam condit.
De Romulo et Remo Romae conditoribus[править]
Titus Livius rerum scriptor Romanorum in libris suis, qui «Ab urbe condita» appellantur, fabulam de Romulo et Remo fratribus, а quibus Roma condita erat, narrat. Fama est Numitorem Albae Longae regem ab Amulio, fratre suo, regno privatum esse. Amulius, fratri invidens, eius nepotes in flumine demergendos, matrem autem eorum in carcere custodiendam esse statuit. Sed regis ministri, qui infantes in flumen proiciendi sunt, regi non parent et pueros parvulos in fluminis ripa ponunt. Tum lupa, quae forte ad flumen venit, pueros parvulos invenit et lacte suo nutrire coepit. Postea ei, a Faustulo, pastore regio, inventi, uxori eius educatum traditi sunt.
Paulo ante legebamus Romulum et Remum a pastore regio inventos uxori eius ad educatum traditos esse. Itaque pueri inter pastores educabantur et paulatim adolescebant. Adolescentes silvas et montes vicinos cum aliis iuvenibus venando peragrabant et multas bestias feras necabant. Interdum Romulus et Remus etiam latrones, qui in eis locis pastores infestabant, aggrediebantur et praedam, latronibus ademptam, inter pastores dividebant. Sed ipsos aliquando latrones aggressi sunt, et Remus, a latronibus captus, ad Amulium regem puniendi adductus est.
Faustulus pastor regius iam antea suspicabatur nepotes ipsius Numitoris regis a se in Tiberis fluminis ripa inventos esse, sed nulli id aperiebat. Nunc autem arbitratus Remum magno in periculo esse et Numitori et Romulo rem narrat.
Tum Romulus cum amicis suis Amulium aggreditur et rege occiso Remum fratrem liberat. Quo liberato nepotes regnum Numitori avo reddunt. Numitore mortuo urbem novam condere statuunt. Itaque in Palatino colle, qui haud procul a Tiberi situs erat, arcem parvam ponunt. Controversia inter fratres orta Romulus Remum fratrem suum occidit urbemque novam a suo nomine Romam nominat.