aljuĝi

Эсперанто

Морфологические и синтаксические свойства

	инф.	усл.	повелит.
	aljúĝi	aljúĝus	aljúĝu
	прош.	наст.	буд.
Глагол	aljúĝis	aljúĝas	aljúĝos
Прич.	aljuĝínta	aljuĝánta	aljuĝónta
Прич.страд.	aljuĝíta	aljuĝáta	aljuĝóta
Субст. прич.	aljuĝínto	aljuĝánto	aljuĝónto
Субст. прич.страд.	aljuĝíto	aljuĝáto	aljuĝóto
Деепр.	aljuĝínte	aljuĝánte	aljuĝónte
Деепр.страд.	aljuĝíte	aljuĝáte	aljuĝóte

al-ju-ĝi

Переходный глагол.

Приставка: al-; корень: -juĝ-; окончание: -i.

Произношение

• МФА: [alˈjuʤi]

Семантические свойства

Значение

1. присудить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Список всех слов с корнем juĝ	[править]
существительные: juĝo, juĝado, juĝanto, juĝantaro, juĝato, juĝejo, juĝisto, juĝistaro; antaŭjuĝo, prijuĝo; juĝokostoj прилагательные: juĝa, juĝebla, juĝista; antaŭjuĝa глаголы: juĝi, juĝadi, juĝigi; aljuĝi, antaŭjuĝi, misjuĝi, prijuĝi

Этимология

Происходит от ??