juĝato

Эсперанто

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	juĝato	juĝatoj
В.	juĝaton	juĝatojn

ju-ĝa-to

Существительное.

Корень: -juĝ-; суффикс: -at; окончание: -o.

Произношение

МФА: [juˈd͡ʒatɔ], мн. ч. [juˈd͡ʒatɔi̯], вин. п. [juˈd͡ʒatɔn], вин. п. мн. ч. [juˈd͡ʒatɔi̯n]

Семантические свойства

Значение

1. подсудимый ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы

1. —

Родственные слова

Список всех слов с корнем juĝ	[править]
существительные: juĝo, juĝado, juĝanto, juĝantaro, juĝato, juĝejo, juĝisto, juĝistaro; antaŭjuĝo, prijuĝo; juĝokostoj прилагательные: juĝa, juĝebla, juĝista; antaŭjuĝa глаголы: juĝi, juĝadi, juĝigi; aljuĝi, antaŭjuĝi, misjuĝi, prijuĝi

Этимология

Происходит от гл. juĝi, из франц. juger, англ. judge.