Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: confoederā-
|
|
Praesens
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
confoederō
|
confoederor
|
confoederem
|
confoederer
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
confoederas
|
confoederāris
|
confoederes
|
confoederēris
|
confoederā
|
confoederare
|
| 3 p.
|
confoederat
|
confoederātur
|
confoederet
|
confoederētur
|
—
|
—
|
| Plur.
|
1 p.
|
confoederāmus
|
confoederāmur
|
confoederēmus
|
confoederēmur
|
—
|
—
|
| 2 p.
|
confoederātis
|
confoederāmini
|
confoederētis
|
confoederēmini
|
confoederāte
|
confoederamini
|
| 3 p.
|
confoederant
|
confoederantur
|
confoederent
|
confoederentur
|
—
|
—
|
|
|
Imperfectum
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
| Sing.
|
1 p.
|
confoederābam
|
confoederābar
|
confoederārem
|
confoederārer
|
| 2 p.
|
confoederābas
|
confoederabāris
|
confoederāres
|
confoederarēris
|
| 3 p.
|
confoederābat
|
confoederabātur
|
confoederāret
|
confoederarētur
|
| Plur.
|
1 p.
|
confoederabāmus
|
confoederabāmur
|
confoederarēmus
|
confoederarēmur
|
| 2 p.
|
confoederabātis
|
confoederabamini
|
confoederarētis
|
confoederarēmini
|
| 3 p.
|
confoederābant
|
confoederabantur
|
confoederarent
|
confoederarentur
|
|
|
Futūrum I
|
| Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
| Act.
|
Pass.
|
Act.
|
| Sing.
|
1 p.
|
confoederābo
|
confoederabor
|
—
|
| 2 p.
|
confoederābis
|
confoederaberis
|
confoederāto
|
| 3 p.
|
confoederābit
|
confoederabitur
|
confoederāto
|
| Plur.
|
1 p.
|
confoederabimus
|
confoederabimur
|
—
|
| 2 p.
|
confoederabitis
|
confoederabimini
|
confoederatōte
|
| 3 p.
|
confoederabuntur
|
confoederanto
|
| Infīnitivus praesentis actīvi
|
confoederāre
|
| Infīnitivus praesentis passīvi
|
confoederāri
|
| Participium praesentis actīvi
|
confoederāns
|
| Gerundium
|
confoederandī
|
| Gerundivum
|
confoederandus, -a, -um
|
Основа перфекта: confoederāv-
|
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
| Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
| Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
| Sg.
|
1 p.
|
confoederāvī
|
confoederāverim
|
confoederāveram
|
confoederāvissem
|
confoederāverō
|
| 2 p.
|
confoederāvisti
|
confoederāveris
|
confoederāveras
|
confoederāvisses
|
confoederāveris
|
| 3 p.
|
confoederāvit
|
confoederāverit
|
confoederāverat
|
confoederāvisset
|
confoederāverit
|
| Pl.
|
1 p.
|
confoederāvimus
|
confoederāverimus
|
confoederāverāmus
|
confoederāvissēmus
|
confoederāverimus
|
| 2 p.
|
confoederāvistis
|
confoederāveritis
|
confoederāverātis
|
confoederāvissētis
|
confoederāveritis
|
| 3 p.
|
confoederāvērunt
|
confoederāverint
|
confoederāverant
|
confoederāvissent
|
confoederāverint
|
| Infīnitivus perfecti actīvi
|
confoederāvisse
|
Основа супина: confoederāt-
| Participium perfecti passivi
|
confoederātus, -a, -um
|
| Participium futuri activi
|
confoederātūrus, -a, -um
|
| Supinum I
|
confoederātum
|
| Supinum II
|
confoederātū
|
confoedero
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- связывать договором ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- перен. соединять, скреплять; укреплять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Из con- + -foederare;
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
