Морфологические и синтаксические свойства[править]
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
Им.
|
avliyo
|
avliyolar
|
Р.
|
avliyoning
|
avliyolarning
|
Д.
|
avliyoga
|
avliyolarga
|
В.
|
avliyoni
|
avliyolarni
|
М.
|
avliyoda
|
avliyolarda
|
Исх.
|
avliyodan
|
avliyolardan
|
|
Тип склонения не указан?
Принадлежность
|
|
1-е лицо ед. ч. (мой)
|
Им.
|
avliyoim
|
avliyolarim
|
Р.
|
avliyoimning
|
avliyolarimning
|
Д.
|
avliyoimga
|
avliyolarimga
|
В.
|
avliyoimni
|
avliyolarimni
|
М.
|
avliyoimda
|
avliyolarimda
|
Исх.
|
avliyoimdan
|
avliyolarimdan
|
2-е лицо ед. ч. (твой)
|
Им.
|
avliyoing
|
avliyolaring
|
Р.
|
avliyoingning
|
avliyolaringning
|
Д.
|
avliyoingga
|
avliyolaringga
|
В.
|
avliyoingni
|
avliyolaringni
|
М.
|
avliyoingda
|
avliyolaringda
|
Исх.
|
avliyoingdan
|
avliyolaringdan
|
3-е лицо ед. ч. (его)
|
Им.
|
avliyoi
|
avliyolari
|
Р.
|
avliyoining
|
avliyolarining
|
Д.
|
avliyoiga
|
avliyolariga
|
В.
|
avliyoini
|
avliyolarini
|
М.
|
avliyoida
|
avliyolarida
|
Исх.
|
avliyoidan
|
avliyolaridan
|
1-е лицо мн. ч. (наш)
|
Им.
|
avliyoimiz
|
avliyolarimiz
|
Р.
|
avliyoimizning
|
avliyolarimizning
|
Д.
|
avliyoimizga
|
avliyolarimizga
|
В.
|
avliyoimizni
|
avliyolarimizni
|
М.
|
avliyoimizda
|
avliyolarimizda
|
Исх.
|
avliyoimizdan
|
avliyolarimizdan
|
2-е лицо мн. ч. (ваш)
|
Им.
|
avliyoingiz
|
avliyolaringiz
|
Р.
|
avliyoingizning
|
avliyolaringizning
|
Д.
|
avliyoingizga
|
avliyolaringizga
|
В.
|
avliyoingizni
|
avliyolaringizni
|
М.
|
avliyoingizda
|
avliyolaringizda
|
Исх.
|
avliyoingizdan
|
avliyolaringizdan
|
3-е лицо мн. ч. (их)
|
Им.
|
avliyoi
|
avliyolari
|
Р.
|
avliyoining
|
avliyolarining
|
Д.
|
avliyoiga
|
avliyolariga
|
В.
|
avliyoini
|
avliyolarini
|
М.
|
avliyoida
|
avliyolarida
|
Исх.
|
avliyoidan
|
avliyolaridan
|
|
av-li-yo (авлиё)
Существительное.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- религ. святой; чудотворец; авлия́ ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- перен. разг. шутл. блаженный, не от мира сего ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от арабск. أولياء (ʾawliyāʾ), мн. ч. от арабск. ولي (waliyy) «покровитель, святой». Когнаты: башк. әүлиә, казахск. әулие и др.
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]