genero

Идо

Морфологические и синтаксические свойства

ед. ч.	мн. ч.
genero	generi

genero

Существительное.

Корень: -gener-; окончание: -o.

Семантические свойства

Значение

1. род ◆ Не указан пример употребления (см. рекомендации).

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: generā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	generō	generor	generem	generer	—	—
	2 p.	generas	generāris	generes	generēris	generā	generare
	3 p.	generat	generātur	generet	generētur	—	—
Plur.	1 p.	generāmus	generāmur	generēmus	generēmur	—	—
	2 p.	generātis	generāmini	generētis	generēmini	generāte	generamini
	3 p.	generant	generantur	generent	generentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	generābam	generābar	generārem	generārer
	2 p.	generābas	generabāris	generāres	generarēris
	3 p.	generābat	generabātur	generāret	generarētur
Plur.	1 p.	generabāmus	generabāmur	generarēmus	generarēmur
	2 p.	generabātis	generabamini	generarētis	generarēmini
	3 p.	generābant	generabantur	generarent	generarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	generābo	generabor	—
	2 p.	generābis	generaberis	generāto
	3 p.	generābit	generabitur	generāto
Plur.	1 p.	generabimus	generabimur	—
	2 p.	generabitis	generabimini	generatōte
	3 p.	generabuntur	generanto

Infīnitivus praesentis actīvi	generāre
Infīnitivus praesentis passīvi	generāri
Participium praesentis actīvi	generāns
Gerundium	generandī
Gerundivum	generandus, -a, -um

Основа перфекта: generāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	generāvī	generāverim	generāveram	generāvissem	generāverō
	2 p.	generāvisti	generāveris	generāveras	generāvisses	generāveris
	3 p.	generāvit	generāverit	generāverat	generāvisset	generāverit
Pl.	1 p.	generāvimus	generāverimus	generāverāmus	generāvissēmus	generāverimus
	2 p.	generāvistis	generāveritis	generāverātis	generāvissētis	generāveritis
	3 p.	generāvērunt	generāverint	generāverant	generāvissent	generāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	generāvisse

Основа супина: generāt-

Participium perfecti passivi	generātus, -a, -um
Participium futuri activi	generātūrus, -a, -um
Supinum I	generātum
Supinum II	generātū

ge-ne-ro

Глагол, первое спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. производить, порождать, создавать; вырабатывать ◆ Не указан пример употребления (см. рекомендации).
2. (в формах пассива) вырастать; происходить ◆ Не указан пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: genus

Этимология

Происходит от genus «происхождение, род», далее из genere «рожать, порождать» (восходит к праиндоевр. *gen-/*gon-/*gn- «порождать»).