Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: rubē-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
rubeō
|
rubeor
|
rubeam
|
rubear
|
—
|
—
|
2 p.
|
rubes
|
rubēris
|
rubeas
|
rubeāris
|
rube
|
rubere
|
3 p.
|
rubet
|
rubētur
|
rubeat
|
rubeātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
rubēmus
|
rubēmur
|
rubeāmus
|
rubeāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
rubētis
|
rubemini
|
rubeātis
|
rubeamini
|
rubēte
|
rubemini
|
3 p.
|
rubent
|
rubentur
|
rubeant
|
rubeantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
rubēbam
|
rubēbar
|
rubērem
|
rubērer
|
2 p.
|
rubēbas
|
rubebāris
|
rubēres
|
ruberēris
|
3 p.
|
rubēbat
|
rubebātur
|
rubēret
|
ruberētur
|
Plur.
|
1 p.
|
rubebāmus
|
rubebāmur
|
ruberēmus
|
ruberēmur
|
2 p.
|
rubebātis
|
rubebamini
|
ruberētis
|
ruberēmini
|
3 p.
|
rubēbant
|
rubebantur
|
ruberent
|
ruberentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
rubēbo
|
rubēbor
|
—
|
2 p.
|
rubēbis
|
rubeberis
|
rubēto
|
3 p.
|
rubēbit
|
rubebitur
|
rubēto
|
Plur.
|
1 p.
|
rubebimus
|
rubebimur
|
—
|
2 p.
|
rubebitis
|
rubebimini
|
rubetōte
|
3 p.
|
rubebuntur
|
rubento
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
rubēre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
rubēri
|
Participium praesentis actīvi
|
rubens
|
Gerundium
|
rubendi
|
Gerundivum
|
rubendus, -a, -um
|
Основа перфекта: rubu-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
rubuī
|
rubuerim
|
rubueram
|
rubuissem
|
rubuerō
|
2 p.
|
rubuisti
|
rubueris
|
rubueras
|
rubuisses
|
rubueris
|
3 p.
|
rubuit
|
rubuerit
|
rubuerat
|
rubuisset
|
rubuerit
|
Pl.
|
1 p.
|
rubuimus
|
rubuerimus
|
rubuerāmus
|
rubuissēmus
|
rubuerimus
|
2 p.
|
rubuistis
|
rubueritis
|
rubuerātis
|
rubuissētis
|
rubueritis
|
3 p.
|
rubuērunt
|
rubuerint
|
rubuerant
|
rubuissent
|
rubuerint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
rubuisse
|
ru-be·o
Глагол, второе спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- быть красным, окрашиваться в красный цвет, краснеть; краснеть от стыда ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
rubeo
|
|
- существительные: rubedo, rubor, rubrica
- прилагательные: ruber, rubellus, rubellianus, rubens, rubeus, rubicundus, rubicundulus, rubidus, rubricatus, rubricosus
- глаголы: rubeo, rubesco, rubefacio
|
Происходит от ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]