Морфологические и синтаксические свойства[править]
| падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| Им.
|
шәхес
|
шәхестәр
|
| Прит.
|
шәхестең
|
шәхестәрҙең
|
| Д.
|
шәхескә
|
шәхестәргә
|
| В.
|
шәхесте
|
шәхестәрҙе
|
| М.
|
шәхестә
|
шәхестәрҙә
|
| Исх.
|
шәхестән
|
шәхестәрҙән
|
|
|
| Принадлежность
|
|
| лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| 1-е
|
шәхесем
|
шәхесебеҙ
|
| 2-е
|
шәхесең
|
шәхесегеҙ
|
| 3-е
|
шәхесе
|
шәхесе
|
|
шә-хес
Существительное.
корень: -шәхес-
Семантические свойства[править]
- личность, лицо, особа, индивидуум ◆ Ниндәй ҙә булһа тарихи ваҡиға йәки шәхес тураһындағы яҙма риүәйәт. — Письменное предание о каком-либо историческом событии или личности. ◆ Шәхес культы. — Культ личности.
- образ, личность ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Из араб. شخص (šaḵṣ) ‘особа, персона, лицо’.
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
