pungo

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: pung-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	pungō	pungor	pungam	pungar	—	—
	2 p.	pungis	pungeris	pungas	pungāris	punge	pungere
	3 p.	pungit	pungitur	pungat	pungātur	—	—
Plur.	1 p.	pungimus	pungimur	pungāmus	pungāmur	—	—
	2 p.	pungitis	pungimini	pungātis	pungamini	pungite	pungimini
	3 p.	pungunt	punguntur	pungant	pungantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	pungēbam	pungēbar	pungerem	pungerer
	2 p.	pungēbas	pungebāris	pungeres	pungerēris
	3 p.	pungēbat	pungebātur	pungeret	pungerētur
Plur.	1 p.	pungebāmus	pungebāmur	pungerēmus	pungerēmur
	2 p.	pungebātis	pungebamini	pungerētis	pungerēmini
	3 p.	pungēbant	pungebantur	pungerent	pungerentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	pungam	pungar	—
	2 p.	punges	pungēris	pungito
	3 p.	punget	pungētur	pungito
Plur.	1 p.	pungēmus	pungēmur	—
	2 p.	pungētis	pungemini	pungitōte
	3 p.	pungentur	pungunto

Infīnitivus praesentis actīvi	pungĕre
Infīnitivus praesentis passīvi	pungi
Participium praesentis actīvi	pungens
Gerundium	pungendi
Gerundivum	pungendus, -a, -um

Основа перфекта: pupug-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	pupugī	pupugerim	pupugeram	pupugissem	pupugerō
	2 p.	pupugisti	pupugeris	pupugeras	pupugisses	pupugeris
	3 p.	pupugit	pupugerit	pupugerat	pupugisset	pupugerit
Pl.	1 p.	pupugimus	pupugerimus	pupugerāmus	pupugissēmus	pupugerimus
	2 p.	pupugistis	pupugeritis	pupugerātis	pupugissētis	pupugeritis
	3 p.	pupugērunt	pupugerint	pupugerant	pupugissent	pupugerint

Infīnitivus perfecti actīvi	pupugisse

Основа супина: punct-

Participium perfecti passivi	punctus, -a, -um
Participium futuri activi	punctūrus, -a, -um
Supinum I	punctum
Supinum II	punctū

pun-go

Глагол, третье спряжение.

Корень: -pung-; окончание: -o.

Семантические свойства

Значение

1. колоть; жалить; наносить уколом ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
2. быть острым на вкус, жечь ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
3. поражать, удивлять ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
4. проникать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
5. щипать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
6. беспокоить, огорчать; тревожить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
уменьш.-ласк. формы: punctillum, punctiuncula, punctulum пр. существительные: puncta, punctariola, punctio, punctum, punctus глаголы: expungo, depungo, interpungo, oppugno, propugno, repugno, transpungo наречия: punctim

Этимология

Происходит от праиндоевр. *peug- «колоть».