propugno

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: propugnā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	propugnō	propugnor	propugnem	propugner	—	—
	2 p.	propugnas	propugnāris	propugnes	propugnēris	propugnā	propugnare
	3 p.	propugnat	propugnātur	propugnet	propugnētur	—	—
Plur.	1 p.	propugnāmus	propugnāmur	propugnēmus	propugnēmur	—	—
	2 p.	propugnātis	propugnāmini	propugnētis	propugnēmini	propugnāte	propugnamini
	3 p.	propugnant	propugnantur	propugnent	propugnentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	propugnābam	propugnābar	propugnārem	propugnārer
	2 p.	propugnābas	propugnabāris	propugnāres	propugnarēris
	3 p.	propugnābat	propugnabātur	propugnāret	propugnarētur
Plur.	1 p.	propugnabāmus	propugnabāmur	propugnarēmus	propugnarēmur
	2 p.	propugnabātis	propugnabamini	propugnarētis	propugnarēmini
	3 p.	propugnābant	propugnabantur	propugnarent	propugnarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	propugnābo	propugnabor	—
	2 p.	propugnābis	propugnaberis	propugnāto
	3 p.	propugnābit	propugnabitur	propugnāto
Plur.	1 p.	propugnabimus	propugnabimur	—
	2 p.	propugnabitis	propugnabimini	propugnatōte
	3 p.	propugnabuntur	propugnanto

Infīnitivus praesentis actīvi	propugnāre
Infīnitivus praesentis passīvi	propugnāri
Participium praesentis actīvi	propugnāns
Gerundium	propugnandī
Gerundivum	propugnandus, -a, -um

Основа перфекта: propugnāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	propugnāvī	propugnāverim	propugnāveram	propugnāvissem	propugnāverō
	2 p.	propugnāvisti	propugnāveris	propugnāveras	propugnāvisses	propugnāveris
	3 p.	propugnāvit	propugnāverit	propugnāverat	propugnāvisset	propugnāverit
Pl.	1 p.	propugnāvimus	propugnāverimus	propugnāverāmus	propugnāvissēmus	propugnāverimus
	2 p.	propugnāvistis	propugnāveritis	propugnāverātis	propugnāvissētis	propugnāveritis
	3 p.	propugnāvērunt	propugnāverint	propugnāverant	propugnāvissent	propugnāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	propugnāvisse

Основа супина: propugnāt-

Participium perfecti passivi	propugnātus, -a, -um
Participium futuri activi	propugnātūrus, -a, -um
Supinum I	propugnātum
Supinum II	propugnātū

propugno

Глагол, первое спряжение.

Приставка: pro-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. оказывать сопротивление, обороняться, защищаться (ex turribus Cs);
3. сражаться, биться (pro aliqua re C, реже alicui rei H, Ap, Amm и aliquid PM, T, Cld): p. absentiam alicujus Su защищать кого-л. в его отсутствие. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??