Морфологические и синтаксические свойства
[править]
Основа инфекта: interficĭ-
| |
Praesens |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
interficiō |
interficior |
interficiam |
interficiar |
— |
— |
| 2 p. |
interficis |
interficeris |
interficias |
interficiāris |
interfice |
interficere |
| 3 p. |
interficit |
interficitur |
interficiat |
interficiātur |
— |
— |
| Plur. |
1 p. |
interficimus |
interficimur |
interficiāmus |
interficiāmur |
— |
— |
| 2 p. |
interficitis |
interficimini |
interficiātis |
interficiāmini |
interficite |
interficerēmini |
| 3 p. |
interficiunt |
interficiuntur |
interficiant |
interficiantur |
— |
— |
| |
Imperfectum |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
Pass. |
| Sing. |
1 p. |
interficiēbam |
interficiebar |
interficerem |
interficerer |
| 2 p. |
interficiēbas |
interficiebāris |
interficeres |
interficerēris |
| 3 p. |
interficiēbat |
interficiebātur |
interficeret |
interficerētur |
| Plur. |
1 p. |
interficiebāmus |
interficiebāmur |
interficerēmus |
interficerēmur |
| 2 p. |
interficiebātis |
interficiebamini |
interficerētis |
interficerēmini |
| 3 p. |
interficiēbant |
interficiebantur |
interficerent |
interficerentur |
| |
Futūrum I |
| Indicatīvus |
Imperatīvus |
| Act. |
Pass. |
Act. |
| Sing. |
1 p. |
interficiam |
interficiar |
— |
| 2 p. |
interficiēs |
interficiēris |
interficito |
| 3 p. |
interficiet |
interficiētur |
interficito |
| Plur. |
1 p. |
interficiēmus |
interficiēmur |
— |
| 2 p. |
interficiētis |
interficiēmini |
interficitōte |
| 3 p. |
interficiēntur |
interficiunto |
| Infīnitivus praesentis actīvi |
interficĕre |
| Infīnitivus praesentis passīvi |
interfici |
| Participium praesentis actīvi |
interficiens |
| Gerundium |
interficiendi |
| Gerundivum |
interficiendus, -a, -um |
Основа перфекта: interfēc-
| |
Perfectum |
Plusquamperfectum |
Futūrum II |
| Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
Coniunctīvus |
Indicatīvus |
| Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
Act. |
| Sg. |
1 p. |
interfēcī |
interfēcerim |
interfēceram |
interfēcissem |
interfēcerō |
| 2 p. |
interfēcisti |
interfēceris |
interfēceras |
interfēcisses |
interfēceris |
| 3 p. |
interfēcit |
interfēcerit |
interfēcerat |
interfēcisset |
interfēcerit |
| Pl. |
1 p. |
interfēcimus |
interfēcerimus |
interfēcerāmus |
interfēcissēmus |
interfēcerimus |
| 2 p. |
interfēcistis |
interfēceritis |
interfēcerātis |
interfēcissētis |
interfēceritis |
| 3 p. |
interfēcērunt |
interfēcerint |
interfēcerant |
interfēcissent |
interfēcerint |
| Infīnitivus perfecti actīvi |
interfēcisse |
Основа супина: interfect-
| Participium perfecti passivi |
interfectus, -a, -um |
| Participium futuri activi |
interfectūrus, -a, -um |
| Supinum I |
interfectum |
| Supinum II |
interfectū |
in-ter-fi-cio
Глагол, третье спряжение.
Приставка: inter-; корень: --.