Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: dēgravā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dēgravō
|
dēgravor
|
dēgravem
|
dēgraver
|
—
|
—
|
2 p.
|
dēgravas
|
dēgravāris
|
dēgraves
|
dēgravēris
|
dēgravā
|
dēgravare
|
3 p.
|
dēgravat
|
dēgravātur
|
dēgravet
|
dēgravētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
dēgravāmus
|
dēgravāmur
|
dēgravēmus
|
dēgravēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
dēgravātis
|
dēgravāmini
|
dēgravētis
|
dēgravēmini
|
dēgravāte
|
dēgravamini
|
3 p.
|
dēgravant
|
dēgravantur
|
dēgravent
|
dēgraventur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
dēgravābam
|
dēgravābar
|
dēgravārem
|
dēgravārer
|
2 p.
|
dēgravābas
|
dēgravabāris
|
dēgravāres
|
dēgravarēris
|
3 p.
|
dēgravābat
|
dēgravabātur
|
dēgravāret
|
dēgravarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
dēgravabāmus
|
dēgravabāmur
|
dēgravarēmus
|
dēgravarēmur
|
2 p.
|
dēgravabātis
|
dēgravabamini
|
dēgravarētis
|
dēgravarēmini
|
3 p.
|
dēgravābant
|
dēgravabantur
|
dēgravarent
|
dēgravarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
dēgravābo
|
dēgravabor
|
—
|
2 p.
|
dēgravābis
|
dēgravaberis
|
dēgravāto
|
3 p.
|
dēgravābit
|
dēgravabitur
|
dēgravāto
|
Plur.
|
1 p.
|
dēgravabimus
|
dēgravabimur
|
—
|
2 p.
|
dēgravabitis
|
dēgravabimini
|
dēgravatōte
|
3 p.
|
dēgravabuntur
|
dēgravanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
dēgravāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
dēgravāri
|
Participium praesentis actīvi
|
dēgravāns
|
Gerundium
|
dēgravandī
|
Gerundivum
|
dēgravandus, -a, -um
|
Основа перфекта: dēgravāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
dēgravāvī
|
dēgravāverim
|
dēgravāveram
|
dēgravāvissem
|
dēgravāverō
|
2 p.
|
dēgravāvisti
|
dēgravāveris
|
dēgravāveras
|
dēgravāvisses
|
dēgravāveris
|
3 p.
|
dēgravāvit
|
dēgravāverit
|
dēgravāverat
|
dēgravāvisset
|
dēgravāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
dēgravāvimus
|
dēgravāverimus
|
dēgravāverāmus
|
dēgravāvissēmus
|
dēgravāverimus
|
2 p.
|
dēgravāvistis
|
dēgravāveritis
|
dēgravāverātis
|
dēgravāvissētis
|
dēgravāveritis
|
3 p.
|
dēgravāvērunt
|
dēgravāverint
|
dēgravāverant
|
dēgravāvissent
|
dēgravāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
dēgravāvisse
|
Основа супина: dēgravāt-
Participium perfecti passivi
|
dēgravātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
dēgravātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
dēgravātum
|
Supinum II
|
dēgravātū
|
degravo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: de-; корень: -grav-; окончание: -o.
Семантические свойства[править]
- тяготить, отягощать, придавливать, пригибать к земле ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- обременять, мешать, одолевать, мучить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Ближайшее родство
|
|
- существительные: gravatio, gravitas, gravitudo, graviditas
- прилагательные: gravis, gravidus
- глаголы: gravo, gravor, gravido, gravesco
- наречия: gravate, gravatim, grave, graviter
|
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]