Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: cōnscelerā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cōnscelerō
|
cōnsceleror
|
cōnscelerem
|
cōnscelerer
|
—
|
—
|
2 p.
|
cōnsceleras
|
cōnscelerāris
|
cōnsceleres
|
cōnscelerēris
|
cōnscelerā
|
cōnscelerare
|
3 p.
|
cōnscelerat
|
cōnscelerātur
|
cōnsceleret
|
cōnscelerētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
cōnscelerāmus
|
cōnscelerāmur
|
cōnscelerēmus
|
cōnscelerēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
cōnscelerātis
|
cōnscelerāmini
|
cōnscelerētis
|
cōnscelerēmini
|
cōnscelerāte
|
cōnsceleramini
|
3 p.
|
cōnscelerant
|
cōnscelerantur
|
cōnscelerent
|
cōnscelerentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
cōnscelerābam
|
cōnscelerābar
|
cōnscelerārem
|
cōnscelerārer
|
2 p.
|
cōnscelerābas
|
cōnscelerabāris
|
cōnscelerāres
|
cōnscelerarēris
|
3 p.
|
cōnscelerābat
|
cōnscelerabātur
|
cōnscelerāret
|
cōnscelerarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
cōnscelerabāmus
|
cōnscelerabāmur
|
cōnscelerarēmus
|
cōnscelerarēmur
|
2 p.
|
cōnscelerabātis
|
cōnscelerabamini
|
cōnscelerarētis
|
cōnscelerarēmini
|
3 p.
|
cōnscelerābant
|
cōnscelerabantur
|
cōnscelerarent
|
cōnscelerarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
cōnscelerābo
|
cōnscelerabor
|
—
|
2 p.
|
cōnscelerābis
|
cōnsceleraberis
|
cōnscelerāto
|
3 p.
|
cōnscelerābit
|
cōnscelerabitur
|
cōnscelerāto
|
Plur.
|
1 p.
|
cōnscelerabimus
|
cōnscelerabimur
|
—
|
2 p.
|
cōnscelerabitis
|
cōnscelerabimini
|
cōnsceleratōte
|
3 p.
|
cōnscelerabuntur
|
cōnsceleranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
cōnscelerāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
cōnscelerāri
|
Participium praesentis actīvi
|
cōnscelerāns
|
Gerundium
|
cōnscelerandī
|
Gerundivum
|
cōnscelerandus, -a, -um
|
Основа перфекта: cōnscelerāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
cōnscelerāvī
|
cōnscelerāverim
|
cōnscelerāveram
|
cōnscelerāvissem
|
cōnscelerāverō
|
2 p.
|
cōnscelerāvisti
|
cōnscelerāveris
|
cōnscelerāveras
|
cōnscelerāvisses
|
cōnscelerāveris
|
3 p.
|
cōnscelerāvit
|
cōnscelerāverit
|
cōnscelerāverat
|
cōnscelerāvisset
|
cōnscelerāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
cōnscelerāvimus
|
cōnscelerāverimus
|
cōnscelerāverāmus
|
cōnscelerāvissēmus
|
cōnscelerāverimus
|
2 p.
|
cōnscelerāvistis
|
cōnscelerāveritis
|
cōnscelerāverātis
|
cōnscelerāvissētis
|
cōnscelerāveritis
|
3 p.
|
cōnscelerāvērunt
|
cōnscelerāverint
|
cōnscelerāverant
|
cōnscelerāvissent
|
cōnscelerāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
cōnscelerāvisse
|
Основа супина: cōnscelerāt-
Participium perfecti passivi
|
cōnscelerātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
cōnscelerātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
cōnscelerātum
|
Supinum II
|
cōnscelerātū
|
cōn-sce-le-rō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- преступно осквернять, опорочить, обесславить ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от Шаблон:этимология:conscelerare
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]