advenio

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: advenī-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	adveniō	advenior	adveniam	adveniar	—	—
	2 p.	advenis	advenīris	advenias	adveniāris	advenī	advenīre
	3 p.	advenit	advenītur	adveniat	adveniātur	—	—
Plur.	1 p.	advenīmus	advenīmur	adveniāmus	adveniāmur	—	—
	2 p.	advenītis	advenimini	adveniātis	adveniāmini	advenīte	advenimini
	3 p.	adveniunt	adveniuntur	adveniant	adveniantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	adveniēbam	adveniēbar	advenīrem	advenīrer
	2 p.	adveniēbas	adveniebāris	advenīres	advenirēris
	3 p.	adveniēbat	adveniebātur	advenīret	advenirētur
Plur.	1 p.	adveniebāmus	adveniebāmur	advenirēmus	advenirēmur
	2 p.	adveniebātis	adveniebamini	advenirētis	advenirēmini
	3 p.	adveniēbant	adveniebantur	advenīrent	advenirentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	adveniam	adveniar	—
	2 p.	advenies	adveniēris	advenīto
	3 p.	adveniet	adveniētur	advenīto
Plur.	1 p.	adveniēmus	adveniēmur	—
	2 p.	adveniētis	adveniemini	advenitōte
	3 p.	advenientur	adveniunto

Infīnitivus praesentis actīvi	advenīre
Infīnitivus praesentis passīvi	advenīri
Participium praesentis actīvi	adveniens
Gerundium	adveniendi
Gerundivum	adveniendus, -a, -um

Основа перфекта: adven-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	advenī	advenerim	adveneram	advenissem	advenerō
	2 p.	advenisti	adveneris	adveneras	advenisses	adveneris
	3 p.	advenit	advenerit	advenerat	advenisset	advenerit
Pl.	1 p.	advenimus	advenerimus	advenerāmus	advenissēmus	advenerimus
	2 p.	advenistis	adveneritis	advenerātis	advenissētis	adveneritis
	3 p.	advenērunt	advenerint	advenerant	advenissent	advenerint

Infīnitivus perfecti actīvi	advenisse

Основа супина: advent-

Participium perfecti passivi	adventus, -a, -um
Participium futuri activi	adventūrus, -a, -um
Supinum I	adventum
Supinum II	adventū

advenio

Глагол, четвёртое спряжение.

Приставка: ad-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. приходить, приезжать, прибывать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
2. приближаться, наступать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
3. случаться, приключаться, возникать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
4. переходить, доставаться, выпадать на долю ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??