ŝveli

Эсперанто

Морфологические и синтаксические свойства

	инф.	усл.	повелит.
	ŝvéli	ŝvélus	ŝvélu
	прош.	наст.	буд.
Глагол	ŝvélis	ŝvélas	ŝvélos
Прич.	ŝvelínta	ŝvelánta	ŝvelónta
Субст. прич.	ŝvelínto	ŝvelánto	ŝvelónto
Деепр.	ŝvelínte	ŝvelánte	ŝvelónte

ŝvé-li

Непереходный глагол.

Корень: -ŝvel-; окончание: -i.

Произношение

• МФА: ['ʃve.li]

Семантические свойства

Значение

1. увеличиваться в объёме (пухнуть, опухать, распухать, набухать, вздуваться, раздуваться, вспучиваться) ◆ La griaĵo ŝvelis en ŝia ŝrumpinta stomako, ŝi eksuferis, malsaniĝis kaj mortis. — Крупа распухла в её скукоженном желудке, она начала мучиться, заболела и умерла.
2. перен. увеличиваться в каком-либо отношении (расширяться, толстеть и т.д.) ◆ Li ŝvelis de fiero. — Его распирало от гордости.

Синонимы

1. pligrandiĝi, plivolumeniĝi, plidikiĝi, plivastiĝi
2. pligrandiĝi, plivolumeniĝi, plidikiĝi, plivastiĝi, trodikiĝi, trovastiĝi, plialtiĝi, plimultiĝi, plifortiĝi, tromultiĝi, trokreski

Антонимы

1. malŝveli
2. malŝveli

Гиперонимы

1. aliformiĝi, misformiĝi, ŝanĝiĝi
2. ŝanĝiĝi

Родственные слова

Список всех слов с корнем ŝvel	[править]
существительные: ŝvelo, ŝvelado, ŝveligo, ŝvelaĵo, malŝvelo, akvoŝvelo прилагательные: ŝvela, ŝvelmola, ŝvelparola глаголы: ŝveli, ŝveligi, malŝveli, brustoŝveli

Этимология

Происходит от ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания

• ŝveli de fiero (“пухнуть от гордости”)