Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: saturā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
saturō
|
saturor
|
saturem
|
saturer
|
—
|
—
|
2 p.
|
saturas
|
saturāris
|
satures
|
saturēris
|
saturā
|
saturare
|
3 p.
|
saturat
|
saturātur
|
saturet
|
saturētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
saturāmus
|
saturāmur
|
saturēmus
|
saturēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
saturātis
|
saturāmini
|
saturētis
|
saturēmini
|
saturāte
|
saturamini
|
3 p.
|
saturant
|
saturantur
|
saturent
|
saturentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
saturābam
|
saturābar
|
saturārem
|
saturārer
|
2 p.
|
saturābas
|
saturabāris
|
saturāres
|
saturarēris
|
3 p.
|
saturābat
|
saturabātur
|
saturāret
|
saturarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
saturabāmus
|
saturabāmur
|
saturarēmus
|
saturarēmur
|
2 p.
|
saturabātis
|
saturabamini
|
saturarētis
|
saturarēmini
|
3 p.
|
saturābant
|
saturabantur
|
saturarent
|
saturarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
saturābo
|
saturabor
|
—
|
2 p.
|
saturābis
|
saturaberis
|
saturāto
|
3 p.
|
saturābit
|
saturabitur
|
saturāto
|
Plur.
|
1 p.
|
saturabimus
|
saturabimur
|
—
|
2 p.
|
saturabitis
|
saturabimini
|
saturatōte
|
3 p.
|
saturabuntur
|
saturanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
saturāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
saturāri
|
Participium praesentis actīvi
|
saturāns
|
Gerundium
|
saturandī
|
Gerundivum
|
saturandus, -a, -um
|
Основа перфекта: saturāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
saturāvī
|
saturāverim
|
saturāveram
|
saturāvissem
|
saturāverō
|
2 p.
|
saturāvisti
|
saturāveris
|
saturāveras
|
saturāvisses
|
saturāveris
|
3 p.
|
saturāvit
|
saturāverit
|
saturāverat
|
saturāvisset
|
saturāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
saturāvimus
|
saturāverimus
|
saturāverāmus
|
saturāvissēmus
|
saturāverimus
|
2 p.
|
saturāvistis
|
saturāveritis
|
saturāverātis
|
saturāvissētis
|
saturāveritis
|
3 p.
|
saturāvērunt
|
saturāverint
|
saturāverant
|
saturāvissent
|
saturāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
saturāvisse
|
Основа супина: saturāt-
Participium perfecti passivi
|
saturātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
saturātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
saturātum
|
Supinum II
|
saturātū
|
saturo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [satur]
- насыщать, кормить, поить досыта (animalia ubertate mammarum C);
- наполнять (horrea LJ): necdum saturata dolorem (acc. gr.) V ещё не выместившая свой гнев (Юнона) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от лат. satur «насыщенный, полный», satis «довольно, достаточно» (восходит к праиндоевр. *sa- «насыщать»).
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]