Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: coquitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
coquitō
|
coquitor
|
coquitem
|
coquiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
coquitas
|
coquitāris
|
coquites
|
coquitēris
|
coquitā
|
coquitare
|
3 p.
|
coquitat
|
coquitātur
|
coquitet
|
coquitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
coquitāmus
|
coquitāmur
|
coquitēmus
|
coquitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
coquitātis
|
coquitāmini
|
coquitētis
|
coquitēmini
|
coquitāte
|
coquitamini
|
3 p.
|
coquitant
|
coquitantur
|
coquitent
|
coquitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
coquitābam
|
coquitābar
|
coquitārem
|
coquitārer
|
2 p.
|
coquitābas
|
coquitabāris
|
coquitāres
|
coquitarēris
|
3 p.
|
coquitābat
|
coquitabātur
|
coquitāret
|
coquitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
coquitabāmus
|
coquitabāmur
|
coquitarēmus
|
coquitarēmur
|
2 p.
|
coquitabātis
|
coquitabamini
|
coquitarētis
|
coquitarēmini
|
3 p.
|
coquitābant
|
coquitabantur
|
coquitarent
|
coquitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
coquitābo
|
coquitabor
|
—
|
2 p.
|
coquitābis
|
coquitaberis
|
coquitāto
|
3 p.
|
coquitābit
|
coquitabitur
|
coquitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
coquitabimus
|
coquitabimur
|
—
|
2 p.
|
coquitabitis
|
coquitabimini
|
coquitatōte
|
3 p.
|
coquitabuntur
|
coquitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
coquitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
coquitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
coquitāns
|
Gerundium
|
coquitandī
|
Gerundivum
|
coquitandus, -a, -um
|
co-qui-to
Глагол, первое спряжение.
Корень: -coqu-; суффикс: -it; окончание: -o.
Семантические свойства[править]
- усиленно варить, долго стряпать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
coquito
|
|
- существительные: coqua, coquus, coquitatio, coquina
- прилагательные: coquinaris, coquinarius, coquinatorius, coquinus, coquibilis, cocibilis
- глаголы: coquo, coquino, excoquo, decoquo, incoquo, praecoquo, recoquo
|
Происходит от coquere «стряпать, готовить» (восходит к праиндоевр. *pekw- «стряпать, печь»).
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]