інспірувати
Украинский[править]
Морфологические и синтаксические свойства[править]
наст. | прош. | будущ. | повелит. | |
---|---|---|---|---|
Я | інспіру́ю | інспірува́в | інспірува́тиму | — |
Ты | інспіру́єш | інспірува́в інспірува́ла |
інспірува́тимеш | інспіру́й |
Он она оно |
інспіру́є | інспірува́в інспірува́ла інспірува́ло |
інспірува́тиме | — |
Мы | інспіру́єм(о) | інспірува́ли | інспірува́тимем(о) | інспіру́ймо |
Вы | інспіру́єте | інспірува́ли | інспірува́тимете | інспіру́йте |
Они | інспіру́ють | інспірува́ли | інспірува́тимуть | — |
Деепр. наст. | інспіру́ючи | |||
Деепр. прош. | інспірува́вши | |||
Прич. страд. | інспірува́ний |
інспірува́ти
Глагол, двувидовой, переходный, первое спряжение (тип спряжения 2a).
Корень: --.
Произношение[править]
Семантические свойства[править]
Значение[править]
- книжн. инспирировать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Синонимы[править]
Антонимы[править]
Гиперонимы[править]
Гипонимы[править]
Родственные слова[править]
Ближайшее родство | |
|
Этимология[править]
Происходит от лат. inspirare «дуть; воодушевлять», далее из in- «в» + spirare «дуть, дышать», из праиндоевр. *(s)peis- «дуть».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
Библиография[править]
Для улучшения этой статьи желательно:
|