Морфологические и синтаксические свойства[править]
| падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| Им.
|
яңысар
|
яңысарҙар
|
| Прит.
|
яңысарҙың
|
яңысарҙарҙың
|
| Д.
|
яңысарға
|
яңысарҙарға
|
| В.
|
яңысарҙы
|
яңысарҙарҙы
|
| М.
|
яңысарҙа
|
яңысарҙарҙа
|
| Исх.
|
яңысарҙан
|
яңысарҙарҙан
|
|
|
| Принадлежность
|
|
| лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| 1-е
|
яңысарым
|
яңысарыбыҙ
|
| 2-е
|
яңысарың
|
яңысарығыҙ
|
| 3-е
|
яңысары
|
яңысары
|
|
я·ңы-сар
Существительное.
Корень: -яңысар-.
Семантические свойства[править]
Яңысар
- истор. янычар ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Из оттоманск. يکيچرى (тур. yeniçeri) «новый воин». В ряде европейских языков через итал. giannizzero и фр. janissaire.
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
