аҡыл

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	аҡыл	аҡылдар
Прит.	аҡылдың	аҡылдарҙың
Д.	аҡылға	аҡылдарға
В.	аҡылды	аҡылдарҙы
М.	аҡылда	аҡылдарҙа
Исх.	аҡылдан	аҡылдарҙан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е аҡылым аҡылыбыҙ 2-е аҡылың аҡылығыҙ 3-е аҡылы аҡылы

а-ҡыл

Существительное.

корень: -аҡыл-

Произношение

• МФА: [ɑˈqɯ̞ɫ]

Семантические свойства

Значение

1. ум, разум, рассудок, интеллект ◆ Аҡылы бар әҙәмдәр телен тыйыр. — Разумные люди придержат язык за зубами.
2. совет, наставление; мораль ◆ Үҙендә камил аҡыл булһа ла, ир... һәр кемдән аҡыл һорар. — Мужчина... будет у каждого спрашивать совета, пусть даже если его собственный рассудок совершенен. (Акмулла) ◆ Тәбиғәт миҙгеле кеүек, һәр ғүмер миҙгеленең дә үҙ һабағы, үҙ аҡылы, үҙ ҡыҙығы була. — Как и у времён года, у каждого периода жизни бывает свой урок, своя мораль, свой интерес.

Родственные слова

Ближайшее родство
прилагательные: аҡыллы

Этимология

От арабск. عقل "разум, рассудок".