Морфологические и синтаксические свойства[править]
| падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| Им.
|
алабалыҡ
|
алабалыҡтар
|
| Прит.
|
алабалыҡтың
|
алабалыҡтарҙың
|
| Д.
|
алабалыҡҡа
|
алабалыҡтарға
|
| В.
|
алабалыҡты
|
алабалыҡтарҙы
|
| М.
|
алабалыҡта
|
алабалыҡтарҙа
|
| Исх.
|
алабалыҡтан
|
алабалыҡтарҙан
|
|
|
| Принадлежность
|
|
| лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
| 1-е
|
алабалығым
|
алабалығыбыҙ
|
| 2-е
|
алабалығың
|
алабалығығыҙ
|
| 3-е
|
алабалығы
|
алабалығы
|
|
а·ла-ба-лыҡ
Существительное.
корень: -ала-; корень: -балыҡ-
Семантические свойства[править]
Алабалыҡ
- ихтиол. сиг (лат. Coregonus) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
- —
- балыҡ
Родственные слова[править]
Происходит от башк. ала «пёстрый, пегий» + балыҡ «рыба».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
