Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: trucīdā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
trucīdō
|
trucīdor
|
trucīdem
|
trucīder
|
—
|
—
|
2 p.
|
trucīdas
|
trucīdāris
|
trucīdes
|
trucīdēris
|
trucīdā
|
trucīdare
|
3 p.
|
trucīdat
|
trucīdātur
|
trucīdet
|
trucīdētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
trucīdāmus
|
trucīdāmur
|
trucīdēmus
|
trucīdēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
trucīdātis
|
trucīdāmini
|
trucīdētis
|
trucīdēmini
|
trucīdāte
|
trucīdamini
|
3 p.
|
trucīdant
|
trucīdantur
|
trucīdent
|
trucīdentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
trucīdābam
|
trucīdābar
|
trucīdārem
|
trucīdārer
|
2 p.
|
trucīdābas
|
trucīdabāris
|
trucīdāres
|
trucīdarēris
|
3 p.
|
trucīdābat
|
trucīdabātur
|
trucīdāret
|
trucīdarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
trucīdabāmus
|
trucīdabāmur
|
trucīdarēmus
|
trucīdarēmur
|
2 p.
|
trucīdabātis
|
trucīdabamini
|
trucīdarētis
|
trucīdarēmini
|
3 p.
|
trucīdābant
|
trucīdabantur
|
trucīdarent
|
trucīdarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
trucīdābo
|
trucīdabor
|
—
|
2 p.
|
trucīdābis
|
trucīdaberis
|
trucīdāto
|
3 p.
|
trucīdābit
|
trucīdabitur
|
trucīdāto
|
Plur.
|
1 p.
|
trucīdabimus
|
trucīdabimur
|
—
|
2 p.
|
trucīdabitis
|
trucīdabimini
|
trucīdatōte
|
3 p.
|
trucīdabuntur
|
trucīdanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
trucīdāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
trucīdāri
|
Participium praesentis actīvi
|
trucīdāns
|
Gerundium
|
trucīdandī
|
Gerundivum
|
trucīdandus, -a, -um
|
Основа перфекта: trucīdāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
trucīdāvī
|
trucīdāverim
|
trucīdāveram
|
trucīdāvissem
|
trucīdāverō
|
2 p.
|
trucīdāvisti
|
trucīdāveris
|
trucīdāveras
|
trucīdāvisses
|
trucīdāveris
|
3 p.
|
trucīdāvit
|
trucīdāverit
|
trucīdāverat
|
trucīdāvisset
|
trucīdāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
trucīdāvimus
|
trucīdāverimus
|
trucīdāverāmus
|
trucīdāvissēmus
|
trucīdāverimus
|
2 p.
|
trucīdāvistis
|
trucīdāveritis
|
trucīdāverātis
|
trucīdāvissētis
|
trucīdāveritis
|
3 p.
|
trucīdāvērunt
|
trucīdāverint
|
trucīdāverant
|
trucīdāvissent
|
trucīdāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
trucīdāvisse
|
Основа супина: trucīdāt-
Participium perfecti passivi
|
trucīdātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
trucīdātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
trucīdātum
|
Supinum II
|
trucīdātū
|
trucido
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- резать, жестоко убивать, уничтожать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]