Морфологические и синтаксические свойства[править]
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
Ном.
|
mansuetus
|
mansueta
|
mansuetum
|
mansuetī
|
mansuetae
|
mansueta
|
Ген.
|
mansuetī
|
mansuetae
|
mansuetī
|
mansuetōrum
|
mansuetārum
|
mansuetōrum
|
Дат.
|
mansuetō
|
mansuetae
|
mansuetō
|
mansuetīs
|
mansuetīs
|
mansuetīs
|
Акк.
|
mansuetum
|
mansuetam
|
mansuetum
|
mansuetōs
|
mansuetās
|
mansueta
|
Абл.
|
mansuetō
|
mansuetā
|
mansuetō
|
mansuetīs
|
mansuetīs
|
mansuetīs
|
Вок.
|
mansuete
|
mansueta
|
mansuetum
|
mansuetī
|
mansuetae
|
mansueta
|
mansuētus
Прилагательное, 1-2 склонение.
Степени сравнения
|
м. |
ж. |
ср.
|
Сравнительная
|
mansuetior
|
mansuetior
|
mansuetius
|
Превосходная
|
mansuetissĭmus
|
mansuetissĭma
|
mansuetissĭmum
|
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- ручной, приручённый ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]