eiuro

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: eiurā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	eiurō	eiuror	eiurem	eiurer	—	—
	2 p.	eiuras	eiurāris	eiures	eiurēris	eiurā	eiurare
	3 p.	eiurat	eiurātur	eiuret	eiurētur	—	—
Plur.	1 p.	eiurāmus	eiurāmur	eiurēmus	eiurēmur	—	—
	2 p.	eiurātis	eiurāmini	eiurētis	eiurēmini	eiurāte	eiuramini
	3 p.	eiurant	eiurantur	eiurent	eiurentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	eiurābam	eiurābar	eiurārem	eiurārer
	2 p.	eiurābas	eiurabāris	eiurāres	eiurarēris
	3 p.	eiurābat	eiurabātur	eiurāret	eiurarētur
Plur.	1 p.	eiurabāmus	eiurabāmur	eiurarēmus	eiurarēmur
	2 p.	eiurabātis	eiurabamini	eiurarētis	eiurarēmini
	3 p.	eiurābant	eiurabantur	eiurarent	eiurarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	eiurābo	eiurabor	—
	2 p.	eiurābis	eiuraberis	eiurāto
	3 p.	eiurābit	eiurabitur	eiurāto
Plur.	1 p.	eiurabimus	eiurabimur	—
	2 p.	eiurabitis	eiurabimini	eiuratōte
	3 p.	eiurabuntur	eiuranto

Infīnitivus praesentis actīvi	eiurāre
Infīnitivus praesentis passīvi	eiurāri
Participium praesentis actīvi	eiurāns
Gerundium	eiurandī
Gerundivum	eiurandus, -a, -um

Основа перфекта: eiurāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	eiurāvī	eiurāverim	eiurāveram	eiurāvissem	eiurāverō
	2 p.	eiurāvisti	eiurāveris	eiurāveras	eiurāvisses	eiurāveris
	3 p.	eiurāvit	eiurāverit	eiurāverat	eiurāvisset	eiurāverit
Pl.	1 p.	eiurāvimus	eiurāverimus	eiurāverāmus	eiurāvissēmus	eiurāverimus
	2 p.	eiurāvistis	eiurāveritis	eiurāverātis	eiurāvissētis	eiurāveritis
	3 p.	eiurāvērunt	eiurāverint	eiurāverant	eiurāvissent	eiurāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	eiurāvisse

Основа супина: eiurāt-

Participium perfecti passivi	eiurātus, -a, -um
Participium futuri activi	eiurātūrus, -a, -um
Supinum I	eiurātum
Supinum II	eiurātū

eiuro

Глагол, первое спряжение.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. клятвенно отрекаться, отказываться, слагать с себя (imperium T; magistratum PJ): e. bonam copiam юр. C объявить себя несостоятельным; e. militiam Pl клятвенно заявить о своей непригодности к несению военной службы; e. forum или iudicem iniquum sibi C не признавать кого-л. беспристрастным судьёй, т. е. заявить отвод;
2. торжественно отрекаться, отбрасывать, отвергать (liberos Sen; patriam T; eiurata fides St). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: eiuratio глаголы: iuro

Этимология

От ??