Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: diphtongā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
diphtongō
|
diphtongor
|
diphtongem
|
diphtonger
|
—
|
—
|
2 p.
|
diphtongas
|
diphtongāris
|
diphtonges
|
diphtongēris
|
diphtongā
|
diphtongare
|
3 p.
|
diphtongat
|
diphtongātur
|
diphtonget
|
diphtongētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
diphtongāmus
|
diphtongāmur
|
diphtongēmus
|
diphtongēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
diphtongātis
|
diphtongāmini
|
diphtongētis
|
diphtongēmini
|
diphtongāte
|
diphtongamini
|
3 p.
|
diphtongant
|
diphtongantur
|
diphtongent
|
diphtongentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
diphtongābam
|
diphtongābar
|
diphtongārem
|
diphtongārer
|
2 p.
|
diphtongābas
|
diphtongabāris
|
diphtongāres
|
diphtongarēris
|
3 p.
|
diphtongābat
|
diphtongabātur
|
diphtongāret
|
diphtongarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
diphtongabāmus
|
diphtongabāmur
|
diphtongarēmus
|
diphtongarēmur
|
2 p.
|
diphtongabātis
|
diphtongabamini
|
diphtongarētis
|
diphtongarēmini
|
3 p.
|
diphtongābant
|
diphtongabantur
|
diphtongarent
|
diphtongarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
diphtongābo
|
diphtongabor
|
—
|
2 p.
|
diphtongābis
|
diphtongaberis
|
diphtongāto
|
3 p.
|
diphtongābit
|
diphtongabitur
|
diphtongāto
|
Plur.
|
1 p.
|
diphtongabimus
|
diphtongabimur
|
—
|
2 p.
|
diphtongabitis
|
diphtongabimini
|
diphtongatōte
|
3 p.
|
diphtongabuntur
|
diphtonganto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
diphtongāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
diphtongāri
|
Participium praesentis actīvi
|
diphtongāns
|
Gerundium
|
diphtongandī
|
Gerundivum
|
diphtongandus, -a, -um
|
Основа перфекта: diphtongāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
diphtongāvī
|
diphtongāverim
|
diphtongāveram
|
diphtongāvissem
|
diphtongāverō
|
2 p.
|
diphtongāvisti
|
diphtongāveris
|
diphtongāveras
|
diphtongāvisses
|
diphtongāveris
|
3 p.
|
diphtongāvit
|
diphtongāverit
|
diphtongāverat
|
diphtongāvisset
|
diphtongāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
diphtongāvimus
|
diphtongāverimus
|
diphtongāverāmus
|
diphtongāvissēmus
|
diphtongāverimus
|
2 p.
|
diphtongāvistis
|
diphtongāveritis
|
diphtongāverātis
|
diphtongāvissētis
|
diphtongāveritis
|
3 p.
|
diphtongāvērunt
|
diphtongāverint
|
diphtongāverant
|
diphtongāvissent
|
diphtongāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
diphtongāvisse
|
Основа супина: diphtongāt-
Participium perfecti passivi
|
diphtongātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
diphtongātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
diphtongātum
|
Supinum II
|
diphtongātū
|
diphtongo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- произносить или писать в виде дифтонга
Родственные слова[править]
Происходит от diphtongus (diphthongus) из др.-греч. δίφθογγον (δίφθογγος) «двоезвучие, дифтонг», далее из δι- «дву-», из δίς «дважды» + φθόγγος «звук; голос», далее из неустановленной формы. .
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]