converto

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: convert-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	convertō	convertor	convertam	convertar	—	—
	2 p.	convertis	converteris	convertas	convertāris	converte	convertere
	3 p.	convertit	convertitur	convertat	convertātur	—	—
Plur.	1 p.	convertimus	convertimur	convertāmus	convertāmur	—	—
	2 p.	convertitis	convertimini	convertātis	convertamini	convertite	convertimini
	3 p.	convertunt	convertuntur	convertant	convertantur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	convertēbam	convertēbar	converterem	converterer
	2 p.	convertēbas	convertebāris	converteres	converterēris
	3 p.	convertēbat	convertebātur	converteret	converterētur
Plur.	1 p.	convertebāmus	convertebāmur	converterēmus	converterēmur
	2 p.	convertebātis	convertebamini	converterētis	converterēmini
	3 p.	convertēbant	convertebantur	converterent	converterentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	convertam	convertar	—
	2 p.	convertes	convertēris	convertito
	3 p.	convertet	convertētur	convertito
Plur.	1 p.	convertēmus	convertēmur	—
	2 p.	convertētis	convertemini	convertitōte
	3 p.	convertentur	convertunto

Infīnitivus praesentis actīvi	convertĕre
Infīnitivus praesentis passīvi	converti
Participium praesentis actīvi	convertens
Gerundium	convertendi
Gerundivum	convertendus, -a, -um

Основа перфекта: convert-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	convertī	converterim	converteram	convertissem	converterō
	2 p.	convertisti	converteris	converteras	convertisses	converteris
	3 p.	convertit	converterit	converterat	convertisset	converterit
Pl.	1 p.	convertimus	converterimus	converterāmus	convertissēmus	converterimus
	2 p.	convertistis	converteritis	converterātis	convertissētis	converteritis
	3 p.	convertērunt	converterint	converterant	convertissent	converterint

Infīnitivus perfecti actīvi	convertisse

Основа супина: convers-

Participium perfecti passivi	conversus, -a, -um
Participium futuri activi	conversūrus, -a, -um
Supinum I	conversum
Supinum II	conversū

converto

Глагол, третье спряжение.

Приставка: con-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. поворачивать

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Происходит от ??