coaeternus

Материал из Викисловаря

Латинский[править]

Морфологические и синтаксические свойства[править]

падеж ед. ч. мн. ч.
муж. р. жен. р. cр. р. муж. р. жен. р. cр. р.
Ном. coaeternus coaeterna coaeternum coaeternī coaeternae coaeterna
Ген. coaeternī coaeternae coaeternī coaeternōrum coaeternārum coaeternōrum
Дат. coaeternō coaeternae coaeternō coaeternīs coaeternīs coaeternīs
Акк. coaeternum coaeternam coaeternum coaeternōs coaeternās coaeterna
Абл. coaeternō coaeternā coaeternō coaeternīs coaeternīs coaeternīs
Вок. coaeterne coaeterna coaeternum coaeternī coaeternae coaeterna

coaeternus

Прилагательное, 1-2 склонение.

Степени сравнения отсутствуют.

Наречие от прилагательного coaeternus
coaeterne

Корень: --.

Произношение[править]

Семантические свойства[править]

Значение[править]

  1. совечный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы[править]

Антонимы[править]

Гиперонимы[править]

Гипонимы[править]

Родственные слова[править]

Ближайшее родство

Этимология[править]

Происходит от ??

Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]

Библиография[править]