Duńczyk

Польский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	Duńczyk	Duńczycy
Р.	Duńczyka	Duńczyków
Д.	Duńczykowi	Duńczykom
В.	Duńczyka	Duńczyków
Тв.	Duńczykiem	Duńczykami
М.	Duńczyku	Duńczykach
Зв.	Duńczyku	Duńczycy

Duńczyk

Существительное, мужской род.

Корень: --.

Произношение

• МФА: [ˈdũj̃n͇ʧ̑ɨk] 

  (файл)

Семантические свойства

Значение

1. датчанин ◆ Ostatniego lata setki tysięcy Duńczyków pojechało na wakacje do Turcji.

Гиперонимы

1. Skandynaw

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: Dania, duńskość, duńczyk, duński, duńszczyzna, Dunka прилагательные: duński наречия: duńsko

Этимология

От ??