сътѧгнѫти

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Глагол, класс спряжения — II.

	наст.	аорист
		асигм.	нетемат.	темат.
Я	сътѧгнѫ	сътѧгъ	сътѧгнѫхъ	сътѧгохъ
Ты	сътѧгнєши	сътѧжє	сътѧгнѫ	сътѧжє
Он Она Оно	сътѧгнєтъ	сътѧжє	сътѧгнѫ	сътѧжє
Мы Два	сътѧгнєвѣ	сътѧговѣ	сътѧгнѫховѣ	сътѧгоховѣ
Вы Два	сътѧгнєта	сътѧжєта	сътѧгнѫста	сътѧгоста
Они Два	сътѧгнєтє	сътѧжєтє	сътѧгнѫстє	сътѧгостє
Мы	сътѧгнємъ	сътѧгомъ	сътѧгнѫхомъ	сътѧгохомъ
Вы	сътѧгнєтє	сътѧжєтє	сътѧгнѫстє	сътѧгостє
Они	сътѧгнѫтъ	сътѧгѫ	сътѧгнѫшѧ	сътѧгошѧ
Пр. действ. наст.	{{{Прич_действ_наст}}}
Пр. действ. прош.	{{{Прич_действ_прош}}}
Пр. страд. наст.	{{{Прич_страд_наст}}}
Прич. страд. прош.	{{{Прич_страд_прош}}}

Приставка: съ-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. стянуть ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??