δασκάλισσα

Греческий

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	δασκάλισσα	δασκάλισσες
Род.	δασκάλισσας	δασκαλισσών
Вин.	δασκάλισσα	δασκάλισσες
Зв.	δασκάλισσα	δασκάλισσες

δα-σκά-λισ-σα

Существительное, женский род, склонение Ο27 (тип склонения — θάλασσα).

Корень: -δασκάλ-; суффикс: -ισσ; окончание: -α.

Произношение

• МФА: [ða'ska.li.sa]

Семантические свойства

Значение

1. учительница ◆ Ήρθι ένα πουλάκι, κυρά δασκάλισσα. народная песня, «Κυρά Δασκάλισσα»

Синонимы

1. δασκάλα

Антонимы

1. по полу δάσκαλος

Гиперонимы

1. —

Гипонимы

1. —

Родственные слова

Ближайшее родство
уменьш.-ласк. формы: δασκαλίτσα, δασκαλάκος пр. существительные: δάσκαλος, δασκάλα, δασκαλοπούλα, δασκαλοπαίδι, δασκαλόπαιδο, δασκαλόπουλο, δασκάλεμα, δασκαλίκι, δασκαλισμός, διδασκαλία, δίδαγμα, δίδακτρα, διδάσκαλος, διδασκάλισσσα, δημοδιδάσκαλος прилагательные: δασκαλεμένος, δασκαλικός, δασκαλίστικος, διδακτικός, αδίδακτος глаголы: δασκαλεύω, διδάσκω

Этимология

От δασκαλ(ος) + -ισσα.