ядәч
Татарский[править]
Латиница (Latinça)[править]
Морфологические и синтаксические свойства[править]
| падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Им. | ядәч | ядәчләр | |||||||||||||||
| Прит. | ядәчнең | ядәчләрнең | |||||||||||||||
| Д. | ядәчкә | ядәчләргә | |||||||||||||||
| В. | ядәчне | ядәчләрне | |||||||||||||||
| М. | ядәчтә | ядәчләрдә | |||||||||||||||
| Исх. | ядәчтән | ядәчләрдән | |||||||||||||||
| |||||||||||||||||
я-дә́ч
Существительное.
Корень: -ядәч-.
Произношение[править]
- МФА: [jæ.'dʲæçʲ]
Семантические свойства[править]
Значение[править]
- вилочка (куриная кость в виде рогатки) ◆ Ике кеше ядәчне аера да, шуннан соң "исемдә" сүзен әйтмичә бер-береннән бер әйбер дә алмыйлар; әгәр берсе әйбер алганда ул сүзне әйтергә онытса, әйбер биргән кеше "ядәч" дип кычкыра һәм ул отучы булып исәпләнә. — Два человека разламывают кость "ядәч", после чего, не сказав слово "исемдә", ничего друг у друга не берут; если один из них возьмет какую-то вещь, не сказав это слово, дающий человек говорит "ядәч" и выигрывает.
Гиперонимы[править]
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]
Родственные слова[править]
| Ближайшее родство | |
Этимология[править]
Общетюркское.