Морфологические и синтаксические свойства[править]
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
муж. р.
|
жен. р.
|
cр. р.
|
Ном.
|
usitatus
|
usitata
|
usitatum
|
usitatī
|
usitatae
|
usitata
|
Ген.
|
usitatī
|
usitatae
|
usitatī
|
usitatōrum
|
usitatārum
|
usitatōrum
|
Дат.
|
usitatō
|
usitatae
|
usitatō
|
usitatīs
|
usitatīs
|
usitatīs
|
Акк.
|
usitatum
|
usitatam
|
usitatum
|
usitatōs
|
usitatās
|
usitata
|
Абл.
|
usitatō
|
usitatā
|
usitatō
|
usitatīs
|
usitatīs
|
usitatīs
|
Вок.
|
usitate
|
usitata
|
usitatum
|
usitatī
|
usitatae
|
usitata
|
u-si-tá-tus
Прилагательное, 1-2 склонение.
Степени сравнения
|
м. |
ж. |
ср.
|
Сравнительная
|
usitatior
|
usitatior
|
usitatius
|
Превосходная
|
usitatissĭmus
|
usitatissĭma
|
usitatissĭmum
|
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- общеупотребительный, общепринятый, обычный ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]