Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: recōgitā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
recōgitō
|
recōgitor
|
recōgitem
|
recōgiter
|
—
|
—
|
2 p.
|
recōgitas
|
recōgitāris
|
recōgites
|
recōgitēris
|
recōgitā
|
recōgitare
|
3 p.
|
recōgitat
|
recōgitātur
|
recōgitet
|
recōgitētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
recōgitāmus
|
recōgitāmur
|
recōgitēmus
|
recōgitēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
recōgitātis
|
recōgitāmini
|
recōgitētis
|
recōgitēmini
|
recōgitāte
|
recōgitamini
|
3 p.
|
recōgitant
|
recōgitantur
|
recōgitent
|
recōgitentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
recōgitābam
|
recōgitābar
|
recōgitārem
|
recōgitārer
|
2 p.
|
recōgitābas
|
recōgitabāris
|
recōgitāres
|
recōgitarēris
|
3 p.
|
recōgitābat
|
recōgitabātur
|
recōgitāret
|
recōgitarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
recōgitabāmus
|
recōgitabāmur
|
recōgitarēmus
|
recōgitarēmur
|
2 p.
|
recōgitabātis
|
recōgitabamini
|
recōgitarētis
|
recōgitarēmini
|
3 p.
|
recōgitābant
|
recōgitabantur
|
recōgitarent
|
recōgitarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
recōgitābo
|
recōgitabor
|
—
|
2 p.
|
recōgitābis
|
recōgitaberis
|
recōgitāto
|
3 p.
|
recōgitābit
|
recōgitabitur
|
recōgitāto
|
Plur.
|
1 p.
|
recōgitabimus
|
recōgitabimur
|
—
|
2 p.
|
recōgitabitis
|
recōgitabimini
|
recōgitatōte
|
3 p.
|
recōgitabuntur
|
recōgitanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
recōgitāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
recōgitāri
|
Participium praesentis actīvi
|
recōgitāns
|
Gerundium
|
recōgitandī
|
Gerundivum
|
recōgitandus, -a, -um
|
Основа перфекта: recōgitāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
recōgitāvī
|
recōgitāverim
|
recōgitāveram
|
recōgitāvissem
|
recōgitāverō
|
2 p.
|
recōgitāvisti
|
recōgitāveris
|
recōgitāveras
|
recōgitāvisses
|
recōgitāveris
|
3 p.
|
recōgitāvit
|
recōgitāverit
|
recōgitāverat
|
recōgitāvisset
|
recōgitāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
recōgitāvimus
|
recōgitāverimus
|
recōgitāverāmus
|
recōgitāvissēmus
|
recōgitāverimus
|
2 p.
|
recōgitāvistis
|
recōgitāveritis
|
recōgitāverātis
|
recōgitāvissētis
|
recōgitāveritis
|
3 p.
|
recōgitāvērunt
|
recōgitāverint
|
recōgitāverant
|
recōgitāvissent
|
recōgitāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
recōgitāvisse
|
re-cō-gi-to
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- думать, обдумывать, размышлять, вспоминать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
Происходит от Шаблон:этимология:recogitare
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]