misjuĝi

Эсперанто

Морфологические и синтаксические свойства

	инф.	усл.	повелит.
	misjúĝi	misjúĝus	misjúĝu
	прош.	наст.	буд.
Глагол	misjúĝis	misjúĝas	misjúĝos
Прич.	misjuĝínta	misjuĝánta	misjuĝónta
Прич.страд.	misjuĝíta	misjuĝáta	misjuĝóta
Субст. прич.	misjuĝínto	misjuĝánto	misjuĝónto
Субст. прич.страд.	misjuĝíto	misjuĝáto	misjuĝóto
Деепр.	misjuĝínte	misjuĝánte	misjuĝónte
Деепр.страд.	misjuĝíte	misjuĝáte	misjuĝóte

mis-ju-ĝi

Переходный глагол.

Приставка: mis-; корень: -juĝ-; окончание: -i.

Произношение

• МФА: [misˈjuʤi]

Семантические свойства

Значение

1. редк. вынести неправосудный приговор, осудить невиновного ^? ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Антонимы

1. —

Родственные слова

Список всех слов с корнем juĝ	[править]
существительные: juĝo, juĝado, juĝanto, juĝantaro, juĝato, juĝejo, juĝisto, juĝistaro; antaŭjuĝo, prijuĝo; juĝokostoj прилагательные: juĝa, juĝebla, juĝista; antaŭjuĝa глаголы: juĝi, juĝadi, juĝigi; aljuĝi, antaŭjuĝi, misjuĝi, prijuĝi

Этимология

Происходит от гл. juĝi из франц. juger, англ. judge.