нєраꙁоримъ

Старославянский

Морфологические и синтаксические свойства

Прилагательное.

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	нєраꙁоримъ	нєраꙁоримо	нєраꙁорима
Р.	нєраꙁорима	нєраꙁорима	нєраꙁоримꙑ
Д.	нєраꙁоримѹ	нєраꙁоримѹ	нєраꙁоримѣ
В.	нєраꙁоримъ	нєраꙁоримо	нєраꙁоримѫ
Тв.	нєраꙁоримомь	нєраꙁоримомь	нєраꙁоримоѭ
М.	нєраꙁоримѣ	нєраꙁоримѣ	нєраꙁоримѣ
дв. ч. Им.—В. нєраꙁорима нєраꙁоримѣ нєраꙁоримѣ Р.—М. нєраꙁоримѹ нєраꙁоримѹ нєраꙁоримѹ Д.—Тв. нєраꙁоримома нєраꙁоримома нєраꙁоримама
мн. ч. Им. нєраꙁорими нєраꙁорима нєраꙁоримꙑ Р. нєраꙁоримъ нєраꙁоримъ нєраꙁоримъ Д. нєраꙁоримомъ нєраꙁоримомъ нєраꙁоримамъ В. нєраꙁоримꙑ нєраꙁорима нєраꙁоримꙑ Тв. нєраꙁоримꙑ нєраꙁоримꙑ нєраꙁоримами М. нєраꙁоримѣхъ нєраꙁоримѣхъ нєраꙁоримахъ

падеж	ед. ч.
	муж. р.	ср. р.	жен. р.
Им.	нєраꙁоримꙑи	нєраꙁоримоѥ	нєраꙁоримаꙗ
Р.	нєраꙁоримаѥго	нєраꙁоримаѥго	нєраꙁоримꙑѩ
Д.	нєраꙁоримѹѥмѹ	нєраꙁоримѹѥмѹ	нєраꙁоримѣи
В.	нєраꙁоримꙑи	нєраꙁоримоѥ	нєраꙁоримѫѭ
Тв.	нєраꙁоримꙑимь	нєраꙁоримꙑимь	нєраꙁоримоѭ
М.	нєраꙁоримѣѥмь	нєраꙁоримѣѥмь	нєраꙁоримѣи
дв. ч. Им.—В. нєраꙁоримаꙗ нєраꙁоримѣи нєраꙁоримѣи Р.—М. нєраꙁоримѹю нєраꙁоримѹю нєраꙁоримѹю Д.—Тв. нєраꙁоримꙑима нєраꙁоримꙑима нєраꙁоримꙑима
мн. ч. Им. нєраꙁоримии нєраꙁоримаꙗ нєраꙁоримꙑѩ Р. нєраꙁоримꙑихъ нєраꙁоримꙑихъ нєраꙁоримꙑихъ Д. нєраꙁоримꙑимъ нєраꙁоримꙑимъ нєраꙁоримꙑимъ В. нєраꙁоримꙑѩ нєраꙁоримаꙗ нєраꙁоримꙑѩ Тв. нєраꙁоримꙑими нєраꙁоримꙑими нєраꙁоримꙑими М. нєраꙁоримꙑихъ нєраꙁоримꙑихъ нєраꙁоримꙑихъ

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. неистребимый ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

Из ??