иғтибар

Башкирский

Морфологические и синтаксические свойства

падеж	ед. ч.	мн. ч.
Им.	иғтибар	иғтибарҙар
Прит.	иғтибарҙың	иғтибарҙарҙың
Д.	иғтибарға	иғтибарҙарға
В.	иғтибарҙы	иғтибарҙарҙы
М.	иғтибарҙа	иғтибарҙарҙа
Исх.	иғтибарҙан	иғтибарҙарҙан
Принадлежность лицо ед. ч. мн. ч. 1-е иғтибарым иғтибарыбыҙ 2-е иғтибарың иғтибарығыҙ 3-е иғтибары иғтибары

иғ-ти-бар

Существительное.

Произношение

• МФА: [iχtiˈbɑr]

Семантические свойства

Значение

1. внимание ◆ иғтибар итеү/биреү нимәгә — обратить внимание на что-л. ◆ иғтибарға алыу — принять во внимание ◆ иғтибар бүлеү — уделить внимание ◆ Район идаралығы алмашынғас ҡына, кесе эшҡыуарлыҡ проблемалары ниһайәт иғтибар үҙәгенә килеп баҫты — Лишь когда сменилось районное руководство, на проблемы малого предпринимательства наконец обратили внимание

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: иғтибарлыҡ, иғтибарһыҙлыҡ прилагательные: иғтибарлы, иғтибарһыҙ наречия: иғтибарлап

Этимология

От арабск. اعتبار «движение, направление мысли; внимание»