Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: vinculā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
vinculō
|
vinculor
|
vinculem
|
vinculer
|
—
|
—
|
2 p.
|
vinculas
|
vinculāris
|
vincules
|
vinculēris
|
vinculā
|
vinculare
|
3 p.
|
vinculat
|
vinculātur
|
vinculet
|
vinculētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
vinculāmus
|
vinculāmur
|
vinculēmus
|
vinculēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
vinculātis
|
vinculāmini
|
vinculētis
|
vinculēmini
|
vinculāte
|
vinculamini
|
3 p.
|
vinculant
|
vinculantur
|
vinculent
|
vinculentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
vinculābam
|
vinculābar
|
vinculārem
|
vinculārer
|
2 p.
|
vinculābas
|
vinculabāris
|
vinculāres
|
vincularēris
|
3 p.
|
vinculābat
|
vinculabātur
|
vinculāret
|
vincularētur
|
Plur.
|
1 p.
|
vinculabāmus
|
vinculabāmur
|
vincularēmus
|
vincularēmur
|
2 p.
|
vinculabātis
|
vinculabamini
|
vincularētis
|
vincularēmini
|
3 p.
|
vinculābant
|
vinculabantur
|
vincularent
|
vincularentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
vinculābo
|
vinculabor
|
—
|
2 p.
|
vinculābis
|
vinculaberis
|
vinculāto
|
3 p.
|
vinculābit
|
vinculabitur
|
vinculāto
|
Plur.
|
1 p.
|
vinculabimus
|
vinculabimur
|
—
|
2 p.
|
vinculabitis
|
vinculabimini
|
vinculatōte
|
3 p.
|
vinculabuntur
|
vinculanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
vinculāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
vinculāri
|
Participium praesentis actīvi
|
vinculāns
|
Gerundium
|
vinculandī
|
Gerundivum
|
vinculandus, -a, -um
|
Основа перфекта: vinculāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
vinculāvī
|
vinculāverim
|
vinculāveram
|
vinculāvissem
|
vinculāverō
|
2 p.
|
vinculāvisti
|
vinculāveris
|
vinculāveras
|
vinculāvisses
|
vinculāveris
|
3 p.
|
vinculāvit
|
vinculāverit
|
vinculāverat
|
vinculāvisset
|
vinculāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
vinculāvimus
|
vinculāverimus
|
vinculāverāmus
|
vinculāvissēmus
|
vinculāverimus
|
2 p.
|
vinculāvistis
|
vinculāveritis
|
vinculāverātis
|
vinculāvissētis
|
vinculāveritis
|
3 p.
|
vinculāvērunt
|
vinculāverint
|
vinculāverant
|
vinculāvissent
|
vinculāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
vinculāvisse
|
Основа супина: vinculāt-
Participium perfecti passivi
|
vinculātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
vinculātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
vinculātum
|
Supinum II
|
vinculātū
|
vinculo
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- связывать CA, Aug, Ambr ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]