Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: villicā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
villicō
|
villicor
|
villicem
|
villicer
|
—
|
—
|
2 p.
|
villicas
|
villicāris
|
villices
|
villicēris
|
villicā
|
villicare
|
3 p.
|
villicat
|
villicātur
|
villicet
|
villicētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
villicāmus
|
villicāmur
|
villicēmus
|
villicēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
villicātis
|
villicāmini
|
villicētis
|
villicēmini
|
villicāte
|
villicamini
|
3 p.
|
villicant
|
villicantur
|
villicent
|
villicentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
villicābam
|
villicābar
|
villicārem
|
villicārer
|
2 p.
|
villicābas
|
villicabāris
|
villicāres
|
villicarēris
|
3 p.
|
villicābat
|
villicabātur
|
villicāret
|
villicarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
villicabāmus
|
villicabāmur
|
villicarēmus
|
villicarēmur
|
2 p.
|
villicabātis
|
villicabamini
|
villicarētis
|
villicarēmini
|
3 p.
|
villicābant
|
villicabantur
|
villicarent
|
villicarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
villicābo
|
villicabor
|
—
|
2 p.
|
villicābis
|
villicaberis
|
villicāto
|
3 p.
|
villicābit
|
villicabitur
|
villicāto
|
Plur.
|
1 p.
|
villicabimus
|
villicabimur
|
—
|
2 p.
|
villicabitis
|
villicabimini
|
villicatōte
|
3 p.
|
villicabuntur
|
villicanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
villicāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
villicāri
|
Participium praesentis actīvi
|
villicāns
|
Gerundium
|
villicandī
|
Gerundivum
|
villicandus, -a, -um
|
Основа перфекта: villicāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
villicāvī
|
villicāverim
|
villicāveram
|
villicāvissem
|
villicāverō
|
2 p.
|
villicāvisti
|
villicāveris
|
villicāveras
|
villicāvisses
|
villicāveris
|
3 p.
|
villicāvit
|
villicāverit
|
villicāverat
|
villicāvisset
|
villicāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
villicāvimus
|
villicāverimus
|
villicāverāmus
|
villicāvissēmus
|
villicāverimus
|
2 p.
|
villicāvistis
|
villicāveritis
|
villicāverātis
|
villicāvissētis
|
villicāveritis
|
3 p.
|
villicāvērunt
|
villicāverint
|
villicāverant
|
villicāvissent
|
villicāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
villicāvisse
|
Основа супина: villicāt-
Participium perfecti passivi
|
villicātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
villicātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
villicātum
|
Supinum II
|
villicātū
|
villico
Глагол, первое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- [villicus]
- управлять виллой, поместьем, вести хозяйство Cato;
- распоряжаться (in re publica C); управлять (possessionem maximam Ap). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]