tähti

Карельский

Морфологические и синтаксические свойства

tähti

Существительное.

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. астрон. звезда ◆ tähet kirvotah taivahašta, ta taivahien voimat tärähetäh. — и звезды спадут с неба, и силы небесные поколеблются. Raamatunkäännösinstituutti, «Uuši Šana», Евангелие от Марка 13:25, 2011 г.

Синонимы

1.  ?

Антонимы

1. —

Гиперонимы

1.  ?

Гипонимы

1.  ?

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??

Финский

Морфологические и синтаксические свойства

склонение
падеж	ед. ч.	мн. ч.
номинатив	tähti	tähdet
генитив	tähden	tähtien tähtein (устар.)
аккузатив	tähden	tähdet
партитив	tähteä	tähtiä
эссив	tähtenä	tähtinä
транслатив	tähdeksi	tähdiksi
инессив	tähdessä	tähdissä
элатив	tähdestä	tähdistä
иллатив	tähteen	tähtiin
адессив	tähdellä	tähdillä
аблатив	tähdeltä	tähdiltä
аллатив	tähdelle	tähdille
абессив	tähdettä	tähdittä
комитатив	-	tähtineen
инструктив	-	tähdin

täh-ti

Существительное, склонение 07 (KOTUS).

Корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. астрон. звезда ◆ Kuin he olivat kuninkaan kuulleet, menivät he matkaansa, ja katso, tähti, jonka he olivat nähneet idässä, kävi heidän edellänsä, niinkauvan kuin hän edellä käyden seisahti sen paikan päälle, jossa lapsi oli. — Они, выслушав царя, пошли. И се, звезда, которую видели они на востоке, шла перед ними, как наконец пришла и остановилась над местом, где был Младенец. «Евангелие от Матфея», 2:9, 1776 г. // «Biblia»
2. перен. звезда, знаменитость ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Синонимы

1.  ?
2.  ?

Антонимы

1. —
2.  ?

Гиперонимы

1.  ?
2.  ?

Гипонимы

1.  ?
2.  ?

Родственные слова

Ближайшее родство
существительные: tähtitaivas, tähtitorni, tähtiaika, tähtikunta, tähtitiede прилагательные: tähtinen

Этимология

От ??