Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: superordinā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
superordinō
|
superordinor
|
superordinem
|
superordiner
|
—
|
—
|
2 p.
|
superordinas
|
superordināris
|
superordines
|
superordinēris
|
superordinā
|
superordinare
|
3 p.
|
superordinat
|
superordinātur
|
superordinet
|
superordinētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
superordināmus
|
superordināmur
|
superordinēmus
|
superordinēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
superordinātis
|
superordināmini
|
superordinētis
|
superordinēmini
|
superordināte
|
superordinamini
|
3 p.
|
superordinant
|
superordinantur
|
superordinent
|
superordinentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
superordinābam
|
superordinābar
|
superordinārem
|
superordinārer
|
2 p.
|
superordinābas
|
superordinabāris
|
superordināres
|
superordinarēris
|
3 p.
|
superordinābat
|
superordinabātur
|
superordināret
|
superordinarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
superordinabāmus
|
superordinabāmur
|
superordinarēmus
|
superordinarēmur
|
2 p.
|
superordinabātis
|
superordinabamini
|
superordinarētis
|
superordinarēmini
|
3 p.
|
superordinābant
|
superordinabantur
|
superordinarent
|
superordinarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
superordinābo
|
superordinabor
|
—
|
2 p.
|
superordinābis
|
superordinaberis
|
superordināto
|
3 p.
|
superordinābit
|
superordinabitur
|
superordināto
|
Plur.
|
1 p.
|
superordinabimus
|
superordinabimur
|
—
|
2 p.
|
superordinabitis
|
superordinabimini
|
superordinatōte
|
3 p.
|
superordinabuntur
|
superordinanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
superordināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
superordināri
|
Participium praesentis actīvi
|
superordināns
|
Gerundium
|
superordinandī
|
Gerundivum
|
superordinandus, -a, -um
|
Основа перфекта: superordināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
superordināvī
|
superordināverim
|
superordināveram
|
superordināvissem
|
superordināverō
|
2 p.
|
superordināvisti
|
superordināveris
|
superordināveras
|
superordināvisses
|
superordināveris
|
3 p.
|
superordināvit
|
superordināverit
|
superordināverat
|
superordināvisset
|
superordināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
superordināvimus
|
superordināverimus
|
superordināverāmus
|
superordināvissēmus
|
superordināverimus
|
2 p.
|
superordināvistis
|
superordināveritis
|
superordināverātis
|
superordināvissētis
|
superordināveritis
|
3 p.
|
superordināvērunt
|
superordināverint
|
superordināverant
|
superordināvissent
|
superordināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
superordināvisse
|
Основа супина: superordināt-
Participium perfecti passivi
|
superordinātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
superordinātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
superordinātum
|
Supinum II
|
superordinātū
|
superordino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: super-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- добавлять, присоединять (testamentum Vlg) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]