Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: suffarcinā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
suffarcinō
|
suffarcinor
|
suffarcinem
|
suffarciner
|
—
|
—
|
2 p.
|
suffarcinas
|
suffarcināris
|
suffarcines
|
suffarcinēris
|
suffarcinā
|
suffarcinare
|
3 p.
|
suffarcinat
|
suffarcinātur
|
suffarcinet
|
suffarcinētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
suffarcināmus
|
suffarcināmur
|
suffarcinēmus
|
suffarcinēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
suffarcinātis
|
suffarcināmini
|
suffarcinētis
|
suffarcinēmini
|
suffarcināte
|
suffarcinamini
|
3 p.
|
suffarcinant
|
suffarcinantur
|
suffarcinent
|
suffarcinentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
suffarcinābam
|
suffarcinābar
|
suffarcinārem
|
suffarcinārer
|
2 p.
|
suffarcinābas
|
suffarcinabāris
|
suffarcināres
|
suffarcinarēris
|
3 p.
|
suffarcinābat
|
suffarcinabātur
|
suffarcināret
|
suffarcinarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
suffarcinabāmus
|
suffarcinabāmur
|
suffarcinarēmus
|
suffarcinarēmur
|
2 p.
|
suffarcinabātis
|
suffarcinabamini
|
suffarcinarētis
|
suffarcinarēmini
|
3 p.
|
suffarcinābant
|
suffarcinabantur
|
suffarcinarent
|
suffarcinarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
suffarcinābo
|
suffarcinabor
|
—
|
2 p.
|
suffarcinābis
|
suffarcinaberis
|
suffarcināto
|
3 p.
|
suffarcinābit
|
suffarcinabitur
|
suffarcināto
|
Plur.
|
1 p.
|
suffarcinabimus
|
suffarcinabimur
|
—
|
2 p.
|
suffarcinabitis
|
suffarcinabimini
|
suffarcinatōte
|
3 p.
|
suffarcinabuntur
|
suffarcinanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
suffarcināre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
suffarcināri
|
Participium praesentis actīvi
|
suffarcināns
|
Gerundium
|
suffarcinandī
|
Gerundivum
|
suffarcinandus, -a, -um
|
Основа перфекта: suffarcināv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
suffarcināvī
|
suffarcināverim
|
suffarcināveram
|
suffarcināvissem
|
suffarcināverō
|
2 p.
|
suffarcināvisti
|
suffarcināveris
|
suffarcināveras
|
suffarcināvisses
|
suffarcināveris
|
3 p.
|
suffarcināvit
|
suffarcināverit
|
suffarcināverat
|
suffarcināvisset
|
suffarcināverit
|
Pl.
|
1 p.
|
suffarcināvimus
|
suffarcināverimus
|
suffarcināverāmus
|
suffarcināvissēmus
|
suffarcināverimus
|
2 p.
|
suffarcināvistis
|
suffarcināveritis
|
suffarcināverātis
|
suffarcināvissētis
|
suffarcināveritis
|
3 p.
|
suffarcināvērunt
|
suffarcināverint
|
suffarcināverant
|
suffarcināvissent
|
suffarcināverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
suffarcināvisse
|
Основа супина: suffarcināt-
Participium perfecti passivi
|
suffarcinātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
suffarcinātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
suffarcinātum
|
Supinum II
|
suffarcinātū
|
suffarcino
Глагол, первое спряжение.
Приставка: suf-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- набивать, пичкать (cum libris Pl); нагружать: bellule suffarcinatus Ap изрядно наевшись ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]