Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: scaturī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
scaturiō
|
scaturior
|
scaturiam
|
scaturiar
|
—
|
—
|
2 p.
|
scaturis
|
scaturīris
|
scaturias
|
scaturiāris
|
scaturī
|
scaturīre
|
3 p.
|
scaturit
|
scaturītur
|
scaturiat
|
scaturiātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
scaturīmus
|
scaturīmur
|
scaturiāmus
|
scaturiāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
scaturītis
|
scaturimini
|
scaturiātis
|
scaturiāmini
|
scaturīte
|
scaturimini
|
3 p.
|
scaturiunt
|
scaturiuntur
|
scaturiant
|
scaturiantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
scaturiēbam
|
scaturiēbar
|
scaturīrem
|
scaturīrer
|
2 p.
|
scaturiēbas
|
scaturiebāris
|
scaturīres
|
scaturirēris
|
3 p.
|
scaturiēbat
|
scaturiebātur
|
scaturīret
|
scaturirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
scaturiebāmus
|
scaturiebāmur
|
scaturirēmus
|
scaturirēmur
|
2 p.
|
scaturiebātis
|
scaturiebamini
|
scaturirētis
|
scaturirēmini
|
3 p.
|
scaturiēbant
|
scaturiebantur
|
scaturīrent
|
scaturirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
scaturiam
|
scaturiar
|
—
|
2 p.
|
scaturies
|
scaturiēris
|
scaturīto
|
3 p.
|
scaturiet
|
scaturiētur
|
scaturīto
|
Plur.
|
1 p.
|
scaturiēmus
|
scaturiēmur
|
—
|
2 p.
|
scaturiētis
|
scaturiemini
|
scaturitōte
|
3 p.
|
scaturientur
|
scaturiunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
scaturīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
scaturīri
|
Participium praesentis actīvi
|
scaturiens
|
Gerundium
|
scaturiendi
|
Gerundivum
|
scaturiendus, -a, -um
|
Основа перфекта: scaturīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
scaturīvī
|
scaturīverim
|
scaturīveram
|
scaturīvissem
|
scaturīverō
|
2 p.
|
scaturīvisti
|
scaturīveris
|
scaturīveras
|
scaturīvisses
|
scaturīveris
|
3 p.
|
scaturīvit
|
scaturīverit
|
scaturīverat
|
scaturīvisset
|
scaturīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
scaturīvimus
|
scaturīverimus
|
scaturīverāmus
|
scaturīvissēmus
|
scaturīverimus
|
2 p.
|
scaturīvistis
|
scaturīveritis
|
scaturīverātis
|
scaturīvissētis
|
scaturīveritis
|
3 p.
|
scaturīvērunt
|
scaturīverint
|
scaturīverant
|
scaturīvissent
|
scaturīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
scaturīvisse
|
Основа супина: scaturīt-
Participium perfecti passivi
|
scaturītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
scaturītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
scaturītum
|
Supinum II
|
scaturītū
|
scaturio
Глагол, четвёртое спряжение.
Корень: --.
Семантические свойства[править]
- бить ключом (aqua scaturiens Pall); низвергаться бурным потоком (de summo vertice fons scaturit Ap);
- изобиловать (fontibus Col): s. aliqua re Caelius ap. C быть целиком поглощённым чём-л. ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]