Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: remandā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
remandō
|
remandor
|
remandem
|
remander
|
—
|
—
|
2 p.
|
remandas
|
remandāris
|
remandes
|
remandēris
|
remandā
|
remandare
|
3 p.
|
remandat
|
remandātur
|
remandet
|
remandētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
remandāmus
|
remandāmur
|
remandēmus
|
remandēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
remandātis
|
remandāmini
|
remandētis
|
remandēmini
|
remandāte
|
remandamini
|
3 p.
|
remandant
|
remandantur
|
remandent
|
remandentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
remandābam
|
remandābar
|
remandārem
|
remandārer
|
2 p.
|
remandābas
|
remandabāris
|
remandāres
|
remandarēris
|
3 p.
|
remandābat
|
remandabātur
|
remandāret
|
remandarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
remandabāmus
|
remandabāmur
|
remandarēmus
|
remandarēmur
|
2 p.
|
remandabātis
|
remandabamini
|
remandarētis
|
remandarēmini
|
3 p.
|
remandābant
|
remandabantur
|
remandarent
|
remandarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
remandābo
|
remandabor
|
—
|
2 p.
|
remandābis
|
remandaberis
|
remandāto
|
3 p.
|
remandābit
|
remandabitur
|
remandāto
|
Plur.
|
1 p.
|
remandabimus
|
remandabimur
|
—
|
2 p.
|
remandabitis
|
remandabimini
|
remandatōte
|
3 p.
|
remandabuntur
|
remandanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
remandāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
remandāri
|
Participium praesentis actīvi
|
remandāns
|
Gerundium
|
remandandī
|
Gerundivum
|
remandandus, -a, -um
|
Основа перфекта: remandāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
remandāvī
|
remandāverim
|
remandāveram
|
remandāvissem
|
remandāverō
|
2 p.
|
remandāvisti
|
remandāveris
|
remandāveras
|
remandāvisses
|
remandāveris
|
3 p.
|
remandāvit
|
remandāverit
|
remandāverat
|
remandāvisset
|
remandāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
remandāvimus
|
remandāverimus
|
remandāverāmus
|
remandāvissēmus
|
remandāverimus
|
2 p.
|
remandāvistis
|
remandāveritis
|
remandāverātis
|
remandāvissētis
|
remandāveritis
|
3 p.
|
remandāvērunt
|
remandāverint
|
remandāverant
|
remandāvissent
|
remandāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
remandāvisse
|
Основа супина: remandāt-
Participium perfecti passivi
|
remandātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
remandātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
remandātum
|
Supinum II
|
remandātū
|
remando
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- отсылать ответ, сообщать в ответ, отвечать (alicui Eutr, Eccl) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]