Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: refercī-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
referciō
|
refercior
|
referciam
|
referciar
|
—
|
—
|
2 p.
|
refercis
|
refercīris
|
refercias
|
referciāris
|
refercī
|
refercīre
|
3 p.
|
refercit
|
refercītur
|
referciat
|
referciātur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
refercīmus
|
refercīmur
|
referciāmus
|
referciāmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
refercītis
|
refercimini
|
referciātis
|
referciāmini
|
refercīte
|
refercimini
|
3 p.
|
referciunt
|
referciuntur
|
referciant
|
referciantur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
referciēbam
|
referciēbar
|
refercīrem
|
refercīrer
|
2 p.
|
referciēbas
|
referciebāris
|
refercīres
|
refercirēris
|
3 p.
|
referciēbat
|
referciebātur
|
refercīret
|
refercirētur
|
Plur.
|
1 p.
|
referciebāmus
|
referciebāmur
|
refercirēmus
|
refercirēmur
|
2 p.
|
referciebātis
|
referciebamini
|
refercirētis
|
refercirēmini
|
3 p.
|
referciēbant
|
referciebantur
|
refercīrent
|
refercirentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
referciam
|
referciar
|
—
|
2 p.
|
refercies
|
referciēris
|
refercīto
|
3 p.
|
referciet
|
referciētur
|
refercīto
|
Plur.
|
1 p.
|
referciēmus
|
referciēmur
|
—
|
2 p.
|
referciētis
|
referciemini
|
refercitōte
|
3 p.
|
refercientur
|
referciunto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
refercīre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
refercīri
|
Participium praesentis actīvi
|
referciens
|
Gerundium
|
referciendi
|
Gerundivum
|
referciendus, -a, -um
|
Основа перфекта: refercīv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
refercīvī
|
refercīverim
|
refercīveram
|
refercīvissem
|
refercīverō
|
2 p.
|
refercīvisti
|
refercīveris
|
refercīveras
|
refercīvisses
|
refercīveris
|
3 p.
|
refercīvit
|
refercīverit
|
refercīverat
|
refercīvisset
|
refercīverit
|
Pl.
|
1 p.
|
refercīvimus
|
refercīverimus
|
refercīverāmus
|
refercīvissēmus
|
refercīverimus
|
2 p.
|
refercīvistis
|
refercīveritis
|
refercīverātis
|
refercīvissētis
|
refercīveritis
|
3 p.
|
refercīvērunt
|
refercīverint
|
refercīverant
|
refercīvissent
|
refercīverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
refercīvisse
|
Основа супина: refercīt-
Participium perfecti passivi
|
refercītus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
refercītūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
refercītum
|
Supinum II
|
refercītū
|
refercio
Глагол, четвёртое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- набивать, наполнять (aliquid aliqua re C, PJ, Sil etc.) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]