Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: reductā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
reductō
|
reductor
|
reductem
|
reducter
|
—
|
—
|
2 p.
|
reductas
|
reductāris
|
reductes
|
reductēris
|
reductā
|
reductare
|
3 p.
|
reductat
|
reductātur
|
reductet
|
reductētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
reductāmus
|
reductāmur
|
reductēmus
|
reductēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
reductātis
|
reductāmini
|
reductētis
|
reductēmini
|
reductāte
|
reductamini
|
3 p.
|
reductant
|
reductantur
|
reductent
|
reductentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
reductābam
|
reductābar
|
reductārem
|
reductārer
|
2 p.
|
reductābas
|
reductabāris
|
reductāres
|
reductarēris
|
3 p.
|
reductābat
|
reductabātur
|
reductāret
|
reductarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
reductabāmus
|
reductabāmur
|
reductarēmus
|
reductarēmur
|
2 p.
|
reductabātis
|
reductabamini
|
reductarētis
|
reductarēmini
|
3 p.
|
reductābant
|
reductabantur
|
reductarent
|
reductarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
reductābo
|
reductabor
|
—
|
2 p.
|
reductābis
|
reductaberis
|
reductāto
|
3 p.
|
reductābit
|
reductabitur
|
reductāto
|
Plur.
|
1 p.
|
reductabimus
|
reductabimur
|
—
|
2 p.
|
reductabitis
|
reductabimini
|
reductatōte
|
3 p.
|
reductabuntur
|
reductanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
reductāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
reductāri
|
Participium praesentis actīvi
|
reductāns
|
Gerundium
|
reductandī
|
Gerundivum
|
reductandus, -a, -um
|
Основа перфекта: reductāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
reductāvī
|
reductāverim
|
reductāveram
|
reductāvissem
|
reductāverō
|
2 p.
|
reductāvisti
|
reductāveris
|
reductāveras
|
reductāvisses
|
reductāveris
|
3 p.
|
reductāvit
|
reductāverit
|
reductāverat
|
reductāvisset
|
reductāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
reductāvimus
|
reductāverimus
|
reductāverāmus
|
reductāvissēmus
|
reductāverimus
|
2 p.
|
reductāvistis
|
reductāveritis
|
reductāverātis
|
reductāvissētis
|
reductāveritis
|
3 p.
|
reductāvērunt
|
reductāverint
|
reductāverant
|
reductāvissent
|
reductāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
reductāvisse
|
Основа супина: reductāt-
Participium perfecti passivi
|
reductātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
reductātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
reductātum
|
Supinum II
|
reductātū
|
reducto
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- [intens. к reduco] отводить назад, обратно приводить (exercitum AV) ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]