Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: recrepā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
recrepō
|
recrepor
|
recrepem
|
recreper
|
—
|
—
|
2 p.
|
recrepas
|
recrepāris
|
recrepes
|
recrepēris
|
recrepā
|
recrepare
|
3 p.
|
recrepat
|
recrepātur
|
recrepet
|
recrepētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
recrepāmus
|
recrepāmur
|
recrepēmus
|
recrepēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
recrepātis
|
recrepāmini
|
recrepētis
|
recrepēmini
|
recrepāte
|
recrepamini
|
3 p.
|
recrepant
|
recrepantur
|
recrepent
|
recrepentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
recrepābam
|
recrepābar
|
recrepārem
|
recrepārer
|
2 p.
|
recrepābas
|
recrepabāris
|
recrepāres
|
recreparēris
|
3 p.
|
recrepābat
|
recrepabātur
|
recrepāret
|
recreparētur
|
Plur.
|
1 p.
|
recrepabāmus
|
recrepabāmur
|
recreparēmus
|
recreparēmur
|
2 p.
|
recrepabātis
|
recrepabamini
|
recreparētis
|
recreparēmini
|
3 p.
|
recrepābant
|
recrepabantur
|
recreparent
|
recreparentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
recrepābo
|
recrepabor
|
—
|
2 p.
|
recrepābis
|
recrepaberis
|
recrepāto
|
3 p.
|
recrepābit
|
recrepabitur
|
recrepāto
|
Plur.
|
1 p.
|
recrepabimus
|
recrepabimur
|
—
|
2 p.
|
recrepabitis
|
recrepabimini
|
recrepatōte
|
3 p.
|
recrepabuntur
|
recrepanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
recrepāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
recrepāri
|
Participium praesentis actīvi
|
recrepāns
|
Gerundium
|
recrepandī
|
Gerundivum
|
recrepandus, -a, -um
|
Основа перфекта: recrepāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
recrepāvī
|
recrepāverim
|
recrepāveram
|
recrepāvissem
|
recrepāverō
|
2 p.
|
recrepāvisti
|
recrepāveris
|
recrepāveras
|
recrepāvisses
|
recrepāveris
|
3 p.
|
recrepāvit
|
recrepāverit
|
recrepāverat
|
recrepāvisset
|
recrepāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
recrepāvimus
|
recrepāverimus
|
recrepāverāmus
|
recrepāvissēmus
|
recrepāverimus
|
2 p.
|
recrepāvistis
|
recrepāveritis
|
recrepāverātis
|
recrepāvissētis
|
recrepāveritis
|
3 p.
|
recrepāvērunt
|
recrepāverint
|
recrepāverant
|
recrepāvissent
|
recrepāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
recrepāvisse
|
Основа супина: recrepāt-
Participium perfecti passivi
|
recrepātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
recrepātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
recrepātum
|
Supinum II
|
recrepātū
|
recrepo
Глагол, первое спряжение.
Приставка: re-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- давать отзвук, отзываться, раздаваться (cymbala recrepant Ctl);
- (о звуках) издавать (Cyllenia murmura V). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]