proculco

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: proculcā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	proculcō	proculcor	proculcem	proculcer	—	—
	2 p.	proculcas	proculcāris	proculces	proculcēris	proculcā	proculcare
	3 p.	proculcat	proculcātur	proculcet	proculcētur	—	—
Plur.	1 p.	proculcāmus	proculcāmur	proculcēmus	proculcēmur	—	—
	2 p.	proculcātis	proculcāmini	proculcētis	proculcēmini	proculcāte	proculcamini
	3 p.	proculcant	proculcantur	proculcent	proculcentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	proculcābam	proculcābar	proculcārem	proculcārer
	2 p.	proculcābas	proculcabāris	proculcāres	proculcarēris
	3 p.	proculcābat	proculcabātur	proculcāret	proculcarētur
Plur.	1 p.	proculcabāmus	proculcabāmur	proculcarēmus	proculcarēmur
	2 p.	proculcabātis	proculcabamini	proculcarētis	proculcarēmini
	3 p.	proculcābant	proculcabantur	proculcarent	proculcarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	proculcābo	proculcabor	—
	2 p.	proculcābis	proculcaberis	proculcāto
	3 p.	proculcābit	proculcabitur	proculcāto
Plur.	1 p.	proculcabimus	proculcabimur	—
	2 p.	proculcabitis	proculcabimini	proculcatōte
	3 p.	proculcabuntur	proculcanto

Infīnitivus praesentis actīvi	proculcāre
Infīnitivus praesentis passīvi	proculcāri
Participium praesentis actīvi	proculcāns
Gerundium	proculcandī
Gerundivum	proculcandus, -a, -um

Основа перфекта: proculcāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	proculcāvī	proculcāverim	proculcāveram	proculcāvissem	proculcāverō
	2 p.	proculcāvisti	proculcāveris	proculcāveras	proculcāvisses	proculcāveris
	3 p.	proculcāvit	proculcāverit	proculcāverat	proculcāvisset	proculcāverit
Pl.	1 p.	proculcāvimus	proculcāverimus	proculcāverāmus	proculcāvissēmus	proculcāverimus
	2 p.	proculcāvistis	proculcāveritis	proculcāverātis	proculcāvissētis	proculcāveritis
	3 p.	proculcāvērunt	proculcāverint	proculcāverant	proculcāvissent	proculcāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	proculcāvisse

Основа супина: proculcāt-

Participium perfecti passivi	proculcātus, -a, -um
Participium futuri activi	proculcātūrus, -a, -um
Supinum I	proculcātum
Supinum II	proculcātū

proculco

Глагол, первое спряжение.

Приставка: pro-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

1. [pro + calco]
2. топтать (uvas Col; nives QC); вытаптывать (crescentes segetes O);
3. давить, попирать (aliquem pedibus O). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??