Морфологические и синтаксические свойства[править]
Основа инфекта: praeponderā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
praeponderō
|
praeponderor
|
praeponderem
|
praeponderer
|
—
|
—
|
2 p.
|
praeponderas
|
praeponderāris
|
praeponderes
|
praeponderēris
|
praeponderā
|
praeponderare
|
3 p.
|
praeponderat
|
praeponderātur
|
praeponderet
|
praeponderētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
praeponderāmus
|
praeponderāmur
|
praeponderēmus
|
praeponderēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
praeponderātis
|
praeponderāmini
|
praeponderētis
|
praeponderēmini
|
praeponderāte
|
praeponderamini
|
3 p.
|
praeponderant
|
praeponderantur
|
praeponderent
|
praeponderentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
praeponderābam
|
praeponderābar
|
praeponderārem
|
praeponderārer
|
2 p.
|
praeponderābas
|
praeponderabāris
|
praeponderāres
|
praeponderarēris
|
3 p.
|
praeponderābat
|
praeponderabātur
|
praeponderāret
|
praeponderarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
praeponderabāmus
|
praeponderabāmur
|
praeponderarēmus
|
praeponderarēmur
|
2 p.
|
praeponderabātis
|
praeponderabamini
|
praeponderarētis
|
praeponderarēmini
|
3 p.
|
praeponderābant
|
praeponderabantur
|
praeponderarent
|
praeponderarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
praeponderābo
|
praeponderabor
|
—
|
2 p.
|
praeponderābis
|
praeponderaberis
|
praeponderāto
|
3 p.
|
praeponderābit
|
praeponderabitur
|
praeponderāto
|
Plur.
|
1 p.
|
praeponderabimus
|
praeponderabimur
|
—
|
2 p.
|
praeponderabitis
|
praeponderabimini
|
praeponderatōte
|
3 p.
|
praeponderabuntur
|
praeponderanto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
praeponderāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
praeponderāri
|
Participium praesentis actīvi
|
praeponderāns
|
Gerundium
|
praeponderandī
|
Gerundivum
|
praeponderandus, -a, -um
|
Основа перфекта: praeponderāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
praeponderāvī
|
praeponderāverim
|
praeponderāveram
|
praeponderāvissem
|
praeponderāverō
|
2 p.
|
praeponderāvisti
|
praeponderāveris
|
praeponderāveras
|
praeponderāvisses
|
praeponderāveris
|
3 p.
|
praeponderāvit
|
praeponderāverit
|
praeponderāverat
|
praeponderāvisset
|
praeponderāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
praeponderāvimus
|
praeponderāverimus
|
praeponderāverāmus
|
praeponderāvissēmus
|
praeponderāverimus
|
2 p.
|
praeponderāvistis
|
praeponderāveritis
|
praeponderāverātis
|
praeponderāvissētis
|
praeponderāveritis
|
3 p.
|
praeponderāvērunt
|
praeponderāverint
|
praeponderāverant
|
praeponderāvissent
|
praeponderāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
praeponderāvisse
|
Основа супина: praeponderāt-
Participium perfecti passivi
|
praeponderātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
praeponderātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
praeponderātum
|
Supinum II
|
praeponderātū
|
praepondero
Глагол, первое спряжение.
Приставка: prae-; корень: --.
Семантические свойства[править]
- быть тяжелее, перевешивать, перетягивать (in alterum latus Ap);
- иметь перевес, брать верх (honestas praeponderabit AG);
- склоняться (in neutram partem Vr). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Родственные слова[править]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания[править]