Морфологические и синтаксические свойства [ править ]
Основа инфекта: praejudicā-
Praesens
Indicatīvus
Coniunctīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
praejudicō
praejudicor
praejudicem
praejudicer
—
—
2 p.
praejudicas
praejudicāris
praejudices
praejudicēris
praejudicā
praejudicare
3 p.
praejudicat
praejudicātur
praejudicet
praejudicētur
—
—
Plur.
1 p.
praejudicāmus
praejudicāmur
praejudicēmus
praejudicēmur
—
—
2 p.
praejudicātis
praejudicāmini
praejudicētis
praejudicēmini
praejudicāte
praejudicamini
3 p.
praejudicant
praejudicantur
praejudicent
praejudicentur
—
—
Imperfectum
Indicatīvus
Coniunctīvus
Act.
Pass.
Act.
Pass.
Sing.
1 p.
praejudicābam
praejudicābar
praejudicārem
praejudicārer
2 p.
praejudicābas
praejudicabāris
praejudicāres
praejudicarēris
3 p.
praejudicābat
praejudicabātur
praejudicāret
praejudicarētur
Plur.
1 p.
praejudicabāmus
praejudicabāmur
praejudicarēmus
praejudicarēmur
2 p.
praejudicabātis
praejudicabamini
praejudicarētis
praejudicarēmini
3 p.
praejudicābant
praejudicabantur
praejudicarent
praejudicarentur
Futūrum I
Indicatīvus
Imperatīvus
Act.
Pass.
Act.
Sing.
1 p.
praejudicābo
praejudicabor
—
2 p.
praejudicābis
praejudicaberis
praejudicāto
3 p.
praejudicābit
praejudicabitur
praejudicāto
Plur.
1 p.
praejudicabimus
praejudicabimur
—
2 p.
praejudicabitis
praejudicabimini
praejudicatōte
3 p.
praejudicabuntur
praejudicanto
Infīnitivus praesentis actīvi
praejudicāre
Infīnitivus praesentis passīvi
praejudicāri
Participium praesentis actīvi
praejudicāns
Gerundium
praejudicandī
Gerundivum
praejudicandus, -a, -um
Основа перфекта: praejudicāv-
Perfectum
Plusquamperfectum
Futūrum II
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Coniunctīvus
Indicatīvus
Act.
Act.
Act.
Act.
Act.
Sg.
1 p.
praejudicāvī
praejudicāverim
praejudicāveram
praejudicāvissem
praejudicāverō
2 p.
praejudicāvisti
praejudicāveris
praejudicāveras
praejudicāvisses
praejudicāveris
3 p.
praejudicāvit
praejudicāverit
praejudicāverat
praejudicāvisset
praejudicāverit
Pl.
1 p.
praejudicāvimus
praejudicāverimus
praejudicāverāmus
praejudicāvissēmus
praejudicāverimus
2 p.
praejudicāvistis
praejudicāveritis
praejudicāverātis
praejudicāvissētis
praejudicāveritis
3 p.
praejudicāvērunt
praejudicāverint
praejudicāverant
praejudicāvissent
praejudicāverint
Infīnitivus perfecti actīvi
praejudicāvisse
Основа супина: praejudicāt-
Participium perfecti passivi
praejudicātus, -a, -um
Participium futuri activi
praejudicātūrus, -a, -um
Supinum I
praejudicātum
Supinum II
praejudicātū
praejudico
Глагол, первое спряжение.
Приставка: prae- ; корень: -- .
Семантические свойства [ править ]
предварительно судить, заранее решать, предрешать (aliquid de aliqua re C ): pro praejudicato ferre L считать предрешённым; opinio praejudicata C заранее усвоенное мнение, предубеждение, тж. предрассудок;
причинять ущерб (alicui Dig ). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации ).
Родственные слова [ править ]
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания [ править ]