praedico

Латинский

Морфологические и синтаксические свойства

Основа инфекта: praedicā-

		Praesens
		Indicatīvus		Coniunctīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praedicō	praedicor	praedicem	praedicer	—	—
	2 p.	praedicas	praedicāris	praedices	praedicēris	praedicā	praedicare
	3 p.	praedicat	praedicātur	praedicet	praedicētur	—	—
Plur.	1 p.	praedicāmus	praedicāmur	praedicēmus	praedicēmur	—	—
	2 p.	praedicātis	praedicāmini	praedicētis	praedicēmini	praedicāte	praedicamini
	3 p.	praedicant	praedicantur	praedicent	praedicentur	—	—

		Imperfectum
		Indicatīvus		Coniunctīvus
		Act.	Pass.	Act.	Pass.
Sing.	1 p.	praedicābam	praedicābar	praedicārem	praedicārer
	2 p.	praedicābas	praedicabāris	praedicāres	praedicarēris
	3 p.	praedicābat	praedicabātur	praedicāret	praedicarētur
Plur.	1 p.	praedicabāmus	praedicabāmur	praedicarēmus	praedicarēmur
	2 p.	praedicabātis	praedicabamini	praedicarētis	praedicarēmini
	3 p.	praedicābant	praedicabantur	praedicarent	praedicarentur

		Futūrum I
		Indicatīvus		Imperatīvus
		Act.	Pass.	Act.
Sing.	1 p.	praedicābo	praedicabor	—
	2 p.	praedicābis	praedicaberis	praedicāto
	3 p.	praedicābit	praedicabitur	praedicāto
Plur.	1 p.	praedicabimus	praedicabimur	—
	2 p.	praedicabitis	praedicabimini	praedicatōte
	3 p.	praedicabuntur	praedicanto

Infīnitivus praesentis actīvi	praedicāre
Infīnitivus praesentis passīvi	praedicāri
Participium praesentis actīvi	praedicāns
Gerundium	praedicandī
Gerundivum	praedicandus, -a, -um

Основа перфекта: praedicāv-

		Perfectum		Plusquamperfectum		Futūrum II
		Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus	Coniunctīvus	Indicatīvus
		Act.	Act.	Act.	Act.	Act.
Sg.	1 p.	praedicāvī	praedicāverim	praedicāveram	praedicāvissem	praedicāverō
	2 p.	praedicāvisti	praedicāveris	praedicāveras	praedicāvisses	praedicāveris
	3 p.	praedicāvit	praedicāverit	praedicāverat	praedicāvisset	praedicāverit
Pl.	1 p.	praedicāvimus	praedicāverimus	praedicāverāmus	praedicāvissēmus	praedicāverimus
	2 p.	praedicāvistis	praedicāveritis	praedicāverātis	praedicāvissētis	praedicāveritis
	3 p.	praedicāvērunt	praedicāverint	praedicāverant	praedicāvissent	praedicāverint

Infīnitivus perfecti actīvi	praedicāvisse

Основа супина: praedicāt-

Participium perfecti passivi	praedicātus, -a, -um
Participium futuri activi	praedicātūrus, -a, -um
Supinum I	praedicātum
Supinum II	praedicātū

praedico

Глагол, первое спряжение.

Приставка: prae-; корень: --.

Семантические свойства

Значение

2. объявлять во всеуслышание, провозглашать, извещать (praeco praedicat aliquid C; p. aliquem repertorem ejus inventi Ap);
3. объявлять, заявлять, говорить (de aliqua re Cs);
4. упоминать (отзываться) с похвалой, хвалить (p. de meritis alicujus Cs; aliquem и de aliquo C; benignitatem alicujus Nep): praedicanda Ap похвальные дела;
5. именовать, называть (aliquem liberatorem patriae Nep); обзывать (purgamentum dedecusque Pt);
6. проповедовать (Christum Vlg; apostolus mittere ad praedicandum Tert);
7. предвещать, предсказывать (persecutiones Tert). ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).

Родственные слова

Ближайшее родство

Этимология

От ??